Ο βίος και η πολιτεία του Λάζλο Κουμπάλα

Λένε ότι με το πέρασμα του χρόνου οι μνήμες ξεθωριάζουν. Στην περίπτωση του Λάζλο Κουμπάλα όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η ηγετική του παρουσία στην Μπαρσελόνα άλλαξε την οντότητα του συλλόγου σε δύσκολα χρόνια ενώ προσέφερε και μερικές από τις ομορφότερες ποδοσφαιρικές στιγμές.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του

Η ζωή του Λάζλο Κουμπάλα θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από μυθιστόρημα. Γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου του 1927 στην Βουδαπέστη. Η μητέρα του ήταν Άννα Στετζ, εργάτρια σε εργοστάσιο, η οποία είχε Πολωνική, Σλοβάκικη και Ουγγρική καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν ο Πωλ Κουμπάλα, οικοδόμος, που άνηκε στην Σλοβάκικη μειονότητα της Ουγγαρίας.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ηλικία των 12 όταν και αγωνιζόταν στην Γκανζ, ομάδα της 3^ης κατηγορίας της Ουγγαρίας. Στα 18 του πήρε μεταγραφή στην ιστορική Φερεντσβάρος όπου και υπήρξε συμπαίκτης με τον Σάντορ Κότσις, ενός άλλου μεγάλου αστέρα που  μετέπειτα κόσμησε το Καμπ Νόου και υπήρξε συμπαίκτης με τον «Λάσι», όπως ήταν το παρατσούκλι του Κουμπάλα. 

Στην Φερεντσβάρος ο Κουμπάλα ανέδειξε το πλούσιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο αναγκάζοντας τους ιθύνοντες της εθνικής ελπίδων της Ουγγαρίας να τον καλέσουν να αγωνιστεί.

Ο «Λάσι» σε νεαρή ηλικία

Ο θάνατος του πατέρα του το 1945 επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την μετέπειτα πορεία του. Η μητέρα του αποφασίζει να μετακομίσει στην γενέτειρα της στην Μπρατισλάβα. Το 1946 ο Κουμπάλα λοιπόν αφήνει την Φερεντσβάρος και παίρνει μεταγραφή για την Σλόβαν Μπρατισλάβας προκειμένου ο ίδιος να αποφύγει την στρατιωτική θητεία

Η ζωή στην Τσεχοσλοβακία

Στην Μπρατισλάβα θα αλλάξει το όνομα του σε Λαντισλάβ. Θα παραμείνει στην Τσεχοσλοβακία για 2 χρόνια και με την φανέλα της Σλόβαν θα βρει δίχτυα 14 φορές σε 33 εμφανίσεις. Λόγο της καταγωγής της μητέρας του, θα του επιτραπεί να αγωνιστεί με την εθνική Τσεχοσλοβακίας την περίοδο 1947-1948. Παράλληλα γνωρίζει την Άννα Βιόλα Ντάουτσικ, κόρη του προπονητή του στην εθνική Φέρντιναντ Ντάουτσικ, την οποία και παντρεύεται στις 17 Απριλίου του 1947.

Κι ενώ η καριέρα του Κουμπάλα διαγράφεται λαμπρή, ο κομμουνισμός κάνει την εμφάνιση του στην Τσεχοσλοβακία. Οι εποχές εκείνες ήταν περίεργες: Ο ψυχρός πόλεμος γινόταν ολοένα και πιο έντονος και οι ανατολικές χώρες της Ευρώπης ήταν από τα κυριότερα πεδία της αντιπαράθεσης μεταξύ ανατολής και δύσης.

O Kουμπάλα με την φανέλα της Σλόβαν Μπρατισλάβας

Ο Κουμπάλα δεν αισθανόταν ποτέ πολιτικά συνειδητοποιημένος. Η μποέμ φύση του τον αναγκάζει να επιστρέψει στην Ουγγαρία και την Βάσας Βουδαπέστης, προκειμένου να αποφύγει και πάλι την στρατιωτική θητεία (αυτή την φορά στην Τσεχοσλοβακία).

Η επιστροφή στην Ουγγαρία και ο δρόμος  προς την προσφυγιά.

Ο Κουμπάλα αλλάζει ξανά το όνομα του σε Λάζλο. Είναι ο καλύτερος ακραίος κυνηγός της χώρας και σύντομα καλείται στην εθνική ομάδα της Ουγγαρίας με την οποία συμμετέχει σε 11 αγώνες θαμπώνοντας τους πάντες με την απόδοση του.

Ο Κουμπάλα με την φανέλα της εθνικής Ουγγαρίας

Και πάλι όμως πολιτικοί λόγοι κάνουν την εμφάνιση τους και αναγκάζουν τον Κουμπάλα να φύγει από την χώρα. Η Ουγγαρία περνάει και αυτή στην σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ το 1948. Ο Κουμπάλα αποφασίζει να γίνει μέλος μιας ομάδας Ούγγρων ποδοσφαιριστών που έκανε περιοδεία στην Αυστρία δίνοντας φιλικούς αγώνες.

Σε μια από τις μετακινήσεις της ομάδας στην Αυστριακή ύπαιθρο, βρίσκει την ευκαιρία μαζί με κάποιους ακόμη συμπαίκτες και το σκάει από την υπόλοιπη αποστολή. Ανεβαίνουν και κρύβονται στην καρότσα ενός φορτηγού που είχε προορισμό την Ιταλία.

Η ζωή στην Ιταλία η μεταγραφή στην Τορίνο και η τραγωδία της Σουπέργκα

Έχοντας διαφύγει νωρίτερα στην Ιταλία, η FIFA του επιβάλλει τιμωρία ενός έτους μετά από καταγγελία της Ουγγρικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ενώ παράλληλα αποβάλλεται δια παντός από την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας. Ο «Λάσι» βρήκε καταφύγιο στην Προ Πάτρια, με την οποία προπονούταν προκειμένου να διατηρεί την φόρμα του. 

Το ταλέντο του δεν περνάει απαρατήρητο από το Ιταλικό ποδοσφαιρικό στερέωμα με αποτέλεσμα αρκετοί μεγάλοι σύλλογοι να ενδιαφερθούν για αυτόν. Η Τορίνο που εκείνα τα χρόνια κυριαρχούσε στο Ιταλικό πρωτάθλημα ήταν αυτή που κέρδισε τον Κουμπάλα.

Τον Μάιο του 1949 η ζωή του θα είχε σταματήσει εκεί αν ακολουθούσε την ομάδα του στην Λισαβόνα για έναν φιλικό αγώνα της Τορίνο με την Μπενφίκα. Εξαιτίας ενός κρυολογήματος του γιου του αναγκάστηκε να μείνει πίσω και να μην ακολουθήσει την ομάδα του για το μεγάλο φιλικό.

Η κραταιά τότε Τορίνο ξεκληρίστηκε στην επιστροφή της από την Πορτογαλία όταν και το αεροπλάνο που μετέφερε την αποστολή της ομάδας προσέκρουσε στον λόφο της Σουπέργκα, στο περίφημο πλέον δυστύχημα.

Φωτογραφία από την τραγωδία της Σουπέργκα που εξαφάνισε την μεγάλη ομάδα της Τορίνο

Ο Λάζλο Κουμπάλα δεν φόρεσε ποτέ τελικά τη φανέλα της Ιταλικής ομάδας. Η απόφαση του να μην ανέβει σε εκείνο το αεροπλάνο όχι μόνο έσωσε τη δικιά του ζωή αλλά βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να αλλάξει και η ιστορία της Μπαρσελόνα.

Η πρώτη του επαφή με την Ισπανία

Ο κουνιάδος και παλιός του προπονητής στην εθνική Τσεχοσλοβακίας, Φέρντιναντ Ντάουτσικ, αυτομολεί κι αυτός τον Ιανουάριο του 1950. Ο Κουμπάλα δημιουργεί μία ομάδα που αποτελούνταν από παίκτες-πρόσφυγες που εγκατέλειπαν την ανατολική Ευρώπη. Επειδή η πλειοψηφία των παικτών είναι Ούγγροι, την ονομάζει «Hungaria» και ο Ντάουτσικ αναλαμβάνει προπονητής της.

Η ομάδα κάνει περιοδεία σε διάφορες χώρες ώστε να βγάλει χρήματα και οι παίκτες της να κερδίσουν συμβόλαια στο εξωτερικό, αφού δεν ήταν δυνατό να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.

Τον Ιούνιο του 1950 η Hungaria πήγε στη την Ισπανία και δίνει 3 φιλικά κόντρα σε μία μικτή ομάδα της Μαδρίτης, μία μικτή ομάδα της εθνικής Ισπανίας και την Εσπανιόλ. Ο Κουμπάλα, μαγεύει και στα τρία παιχνίδια και προσελκύει τα βλέμματα της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρσελόνα, της τελευταίας μέσω του αρχισκάουτερ της, Γιόζεπ Σαμιτιέρ

Η μεταγραφή στην Μπαρσελόνα και η αρχή μια ένδοξης πορείας

Ο Σαμιτιέρ όταν αντίκρισε το αστείρευτο ταλέντο του Κουμπάλα στα τρία φιλικά που έδωσε επί ισπανικού εδάφους, έκρινε ότι είχε εντοπίσει τον άνθρωπο εκείνο που θα δόξαζε την φανέλα της Μπαρσελόνα.

Ο Γιόζεπ Σαμιτιέρ εκμεταλλευόμενος τις καλές σχέσεις που είχε με τον δικτάτορα Φράνκο, ο οποίος ήταν φανατικός υποστηρικτής της Ρεάλ, καταφέρνει και «κλέβει» τον Κουμπάλα μέσα από τα χέρια των Μαδριλένων. Στις 15 Ιουνίου του 1950 ο Κουμπάλα γίνεται παίκτης της Μπαρσελόνα στης οποίας τον πάγκο βρισκόταν ήδη ο Ντάουτσικ.

Οι Ντάουτσικ και Κουμπάλα στις πρώτες τους μέρες στην Καταλονία

Λόγο της τιμωρίας της FIFA ο Κουμπάλα έπρεπε να περιμένει ενάμιση χρόνο μέχρι να πραγματοποιήσει την πρώτη του εμφάνιση.  Ωστόσο του επιτράπηκε να παίξει σε δύο φιλικούς αγώνες κόντρα στην Φρανκφούρτη, στους οποίους η Μπάρσα νίκησε με 4-1 και 10-4. Σε αυτούς τους δύο αγώνες ο Κουμπάλα σκόραρε 6 φορές δείχνοντας τι επρόκειτο να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια.

Η ένδοξη καριέρα με την Μπαρσελόνα

 Στην πρώτη του σεζόν στο Ισπανικό πρωτάθλημα, το 1951/52, ο Κουμπάλα πετυχαίνει 26 γκολ σε 19 αγώνες. Μάλιστα τα 7 γκολ του στον αγώνα απέναντι στην Σπόρτιγκ Χιχόν, στο οποίο η Μπάρσα κέρδισε με 9-0, αποτελούν μέχρι σήμερα ατομικό ρεκόρ σκοραρίσματος σε έναν αγώνα στην Λα Λίγκα!

Η σεζόν αυτή μάλιστα ήταν η πιο πετυχημένη του με την Μπαρσελόνα καθώς κατέκτησε 5 τίτλους (πρωτάθλημα, κύπελλο,  Κόπα Λάτινα, Κόπα Εβα Ντουάρτε & Κόπα Μαρτίνι Ρόσι) επίτευγμα που έμεινε «στοιχειωμένο» έως την σεζόν 2008/09 και την Μπαρσελόνα του Γκουαρντιόλα των 6 τίτλων.

Οι παίκτες της Μπαρσελόνα με το τρόπαιο του πρωταθλητή Ισπανίας

Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε στραβά για τον Κουμπάλα. Ο Ούγγρος αρρώστησε σοβαρά από φυματίωση με αποτέλεσμα να χάσει το πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Η Μπαρσελόνα έμοιαζε βραχυκυκλωμένη χωρίς το μεγάλο της αστέρι. Πριν την επιστροφή του Κουμπάλα η Εσπανιόλ προπορευόταν στην βαθμολογία με τις Ρεαλ Μαδρίτης και Βαλένθια να ακολουθούν.

Όμως η ώρα της μεγάλης επιστροφής είχε φτάσει. Στον αγώνα της 21ης αγωνιστικής απέναντι στη Σαταντέρ  ο «Λάσι» πάτησε χορτάρι μετά από απουσία πέντε μηνών. Όπως ήταν αναμενόμενο με τον Ούγγρο στην ενδεκάδα οι «μπλαουγκράνα» μεταμορφώθηκαν στην ασταμάτητη ομάδα της προηγούμενης σεζόν ξεσπώντας στα επόμενα τρία παιχνίδια με Σαραγόσα, Σοσιεδάδ και Θέλτα όπου σημείωσαν 14 γκολ.

Πανηγυρίζοντας ένα από τα αμέτρητα γκολ του.

Οι νίκες ήρθαν και στα ντέρμπι με την Ρεαλ Μαδρίτης και την Σαραγόσα ανατρέποντας την κατάσταση στην κορυφή της βαθμολογίας. Η μοίρα ήθελε τον Κουμπάλα να κρίνει με δικό του γκολ τον τίτλο, όταν και σκόραρε στο 71’ στο ντέρμπι κόντρα στην Βαλένθια για την 28^η αγωνιστική στην νίκη με 2-1. Ήταν πλέον προφανές πως ο «Λάσι» είχε βρει την γη της επαγγελίας.

Σύντομα το «Λες Κορτς», το παλιό γήπεδο της ομάδας χωρητικότητας 60000 θέσεων, ήταν μικρό για χωρέσει όλο τον κόσμο που συνωστιζόταν στις κερκίδες για να απολαύσει τον Κουμπάλα και τα μαγικά του. Αρκετοί από τους οπαδούς μάλιστα δεν μπορούσαν να μπουν στις κερκίδες του «Λες Κορτς» και αναγκαζόταν να μείνουν έξω από το γήπεδο μαθαίνοντας την εξέλιξη του αγώνα με ραδιοφωνάκια στα χέρια.

 Βλέποντας όλη αυτή την απήχηση η διοίκηση της ομάδας επιτάχυνε τις διαδικασίες ανέγερσης ενός νέου και υπερσύγχρονου γηπέδου. Κάπως έτσι οι «μπλαουγκράνα» μετακόμισαν το 1957 στο τεράστιο Καμπ Νόου το οποίο στεγάζει τα όνειρα της ομάδας μέχρι και τις μέρες μας.

Έτος 1957: Το Καμπ Νόου στις πρώτες μέρες της ζωής του

Η ζωή του στην μεγάλη οθόνη

Το 1955 έκανε την εμφάνισή της στους κινηματογράφους η βιογραφική ταινία «Kubala, Los Ases Buscan La Paz» (Κουμπάλα, Άσοι Αναζητώντας την Ειρήνη), η οποία πραγματευόταν την ιστορία του Ούγγρου ποδοσφαιριστή της Μπαρσελόνα, στην οποία υποδύθηκε ο ίδιος τον εαυτό του, ο Σαμιτιέρ τον εαυτό του και έπαιξαν και οι δύο γιοι του.

Στα χρόνια που ακολούθησαν τον ταλαιπώρησαν κάποιοι τραυματισμοί ωστόσο ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω. Το 1958 καταφθάνουν στην Βαρκελώνη ο παλιός συμπαίκτης του Σάντορ Κότσις, ο Ζόλταν Τσίμπορ και Λουίς Σουάρες. Θα κατακτήσουν μαζί άλλα δύο πρωταθλήματα Ισπανίας, το 1959 και το 1960.

Σάντορ Κότσις, Λάζλο Κουμπάλα και Ζόλταν Τσίμπορ

Το 1960 ο «Λάσι» έρχεται σε ρήξη με τον τεχνικό των Καταλανών, Χελένιο Ερέρα και χάνει την θέση του στην ομάδα. Η Μπαρσελόνα γνωρίζει πικρό αποκλεισμό με συνολικό σκορ 6-2 από την Ρεάλ Μαδρίτης στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και ο Ερέρα απολύεται με τον Κουμπάλα να επανέρχεται στην ομάδα.

Το 1961 ο Κουμπάλα πληρώνει με το ίδιο νόμισμα την Ρεάλ Μαδρίτης καθώς την αποκλείει από τον πρώτο γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών και οδηγεί τους «μπλαουγκράνα» έως τον τελικό όπου γνωρίζει όμως την ήττα με 3-2 από την Μπενφίκα του μεγάλου Εουσέμπιο.

Η ενδεκάδα της Μπαρσελόνα που αγωνίστηκε στο τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών του 1961.

Έως το 1961 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση πρόλαβε να κατακτήσει με την φανέλα της Μπαρσελόνα 4 πρωταθλήματα Ισπανίας (1952, 1953, 1959, 1960), 5 κύπελλα Ισπανίας (1951, 1952, 1953, 1957, 1959) και 2 κύπελλα διεθνών εκθέσεων, πρόγονο του σημερινό Europa League (1958, 1960). Παράλληλα τα 131 γκολ σε 186 αγώνες, τον καθιστούν μέχρι και σήμερα τρίτο σκόρερ στην ιστορία της ομάδας, πίσω μόνο από τους Λιονέλ Μέσι και Θεσάρ Ροντρίγκες. 

Επιχρωματισμένη φωτογραφία του Κουμπάλα το 1960

Η εξωγηπεδική ζωή του Κουμπάλα

Ο Λάζλο Κουμπάλα δεν έπαιζε μεγάλη μπάλα μόνο εντός του γηπέδου αλλά και έξω από αυτό. Είχε «αναρχική» φυσιογνωμία και μεγάλη έφεση στο γλέντι και στις γυναίκες. Μια φυσιογνωμία που ταίριαζε απόλυτα σε μια πόλη με επαναστατικό και φιλελεύθερο χαρακτήρα.

Παρά τις πάμπολλες παρατηρήσεις που δεχόταν από την διοίκηση για τον τρόπο ζωής του έξω από το γήπεδο ο ίδιος αντιμετώπιζε το θέμα χαλαρά και με ένα υπέρμετρο αίσθημα αυτοπεποίθησης.

Η απόκτηση Ισπανικής υπηκοότητας και η συμμετοχή με την εθνική ομάδα

Το 1953 οι Ισπανοί μαγεμένοι από τις παραστάσεις του «Λάσι» με την φανέλα της Μπάρσα, είδανε στο πρόσωπο του Κουμπάλα τον αστέρα που χρειαζόταν οι «Φούριας Ρόχας» για να πετύχουν κάποια σπουδαία διάκριση.

Έτσι με παρέμβαση του δικτάτορα Φράνκο, ο Κουμπάλα αποκτά Ισπανική υπηκοότητα, αλλάζει (ξανά) το όνομα του σε Λαντισλάο και φόρεσε την φανέλα της εθνικής μεταξύ του 1953 και του 1961.

Με την συμμετοχή του στην εθνική Ισπανίας έγινε ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία που αγωνίστηκε με 3 διαφορετικές εθνικές ομάδες (Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ισπανία), χωρίς όμως να καταφέρει να αγωνιστεί σε μεγάλη διοργάνωση. Κορυφαία του στιγμή ήταν το χατ-τρικ εναντίον της Τουρκίας τον Νοέμβριο του 1957 στη νίκη με 3-0.

Ο Κουμπάλα -δεύτερος καθήμενος από αριστερά- με τη φανέλα της εθνικής Ισπανίας

Είχε την ευκαιρία να είναι στο ρόστερ της εθνικής Ισπανίας στο Μουντιάλ του 1962, όμως ένας τραυματισμός του στέρησε τη συμμετοχή, ενώ στο Euro 1964 όπου οι Ίβηρες στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης, ο Κουμπάλα είχε ήδη αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Με την Ισπανία θα αγωνιστεί σε 19 παιχνίδια σημειώνοντας 11 γκολ.

Προπονητής στην Μπαρσελόνα και σύντομη επιστροφή στην ενεργό δράση

Το 1961, ο Κουμπάλα αποσύρθηκε ως παίκτης και έγινε προπονητής της Μπαρσελόνα έως το 1963 όταν και απολύθηκε μετά από μια ήττα από τον ερυθρό αστέρα για το κύπελλο εκθέσεων. 

Επέστρεψε στην ενεργό δράση για να παίξει στην Εσπανιόλ το 1963 όπου σε δύο σεζόν σημείωσε 7 γκολ σε 29 συμμετοχές. Στην συνέχεια αγωνίστηκε στην Ζυρίχη για να περάσει τον ατλαντικό και να αποσυρθεί αγωνιζόμενος στον Καναδά το 1968.

Ο Κουμπάλα με την φανέλα της Εσπανιόλ

Προπονητική καριέρα

Στα τέλη του 1968 επέστρεψε στην Ισπανία για να αναλάβει την Κόρντομπα ενώ ένα χρόνο μετά ανέλαβε την εθνική Ισπανίας. Στον πάγκο των «Φούριας Ρόχας» παρέμεινε επί παραπάνω από μία δεκαετία με αποκορύφωμα τις συμμετοχές στις τελικές φάσεις στο μουντιάλ του 1978 και στο Euro του 1980.

Ο Κουμπάλα σαν προπονητής της εθνικής Ισπανίας το 1979

Απέκτησε ξανά ιδιότητα για λίγο καιρό στην Μπαρσελόνα μέχρι τις 9 Νοεμβρίου του 1980, ενώ μετά τους Καταλανούς ακολούθησε μια περίοδος κατά την οποία προπόνησε πλειάδα ομάδων, με την εθνική Παραγουάης το 1995 να είναι ο τελευταίος του σταθμός.

Η κληρονομιά του Κουμπάλα στην Μπάρσα και ο θάνατος του

Ο Λάζλο Κουμπάλα είναι αναμφίβολα ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα της Μπάρσα. Ελάχιστοι άφησαν το αποτύπωμα τους στην ιστορία της ομάδας και παράλληλα επηρέασαν τόσο πολύ την μετέπειτα πορεία της όσο ο Κουμπάλα.

Το 1999 όταν και η Μπαρσελόνα έκλεισε 100 χρόνιας ζωής, οι οπαδοί του συλλόγου σε σχετική δημοσκόπηση στο διαδίκτυο τον ψήφισαν ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που φόρεσε ποτέ την φανέλα της ομάδας, προσπερνώντας ονόματα όπως ο Γιόχαν Κρόιφ, ο Ντιέγκο Μαραντόνα και ο Ρονάλντο.

Ο «Λάσι» το 1999 μαζί με τον Πεπ Γκουαρντιόλα

Τον Φεβρουάριο του 2002 ο Κουμπάλα είχε εισαχθεί σε κλινική της Βαρκελώνης εξαιτίας ανεπάρκειας ασβεστίου στο αίμα. Ύστερα από 3 μήνες μάχης, στις 17 Μαΐου ο Λάζλο Κουμπάλα  απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών προκαλώντας θλίψη στον χώρο του ποδοσφαίρου.

Στην κηδεία του παρευρέθηκε μεταξύ άλλων και ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο ο οποίος αν και αγωνιζόταν εκείνα τα χρόνια στην «αιώνια αντίπαλο» Ρεάλ Μαδρίτης ήταν φίλοι μεταξύ τους. Μάλιστα ο ίδιος δήλωνε «Ο Κουμπάλα ήταν ένας από τους καλύτερους που υπήρξαν ποτέ. Το παιχνίδι του ήταν καθαρό και υπέροχο. Ήταν μια πραγματική απόλαυση για τους οπαδούς. Αυτό που θυμάμαι είναι το πνεύμα της ομαδικότητας που τον διέκρινε και η αφοσίωση που έδειξε ως φίλος».

Κουμπάλα και Ντι Στέφανο. Αιώνια αντιπαλότητα μέσα στο γήπεδο, μεγάλη φιλία έξω από αυτό.

Ο Λάζλο Κουμπάλα είναι ένας παίκτης απόλυτα ταυτισμένος με την Μπάρσα. Είναι κάτι παραπάνω από ένας καλός ποδοσφαιριστής που απλά φόρεσε την φανέλα της ομάδας. Από το 2009 ένα άγαλμα του Κουμπάλα στολίζει τον χώρο γύρω από το Καμπ Νόου, με την δήλωση του προέδρου της ομάδας για «Λάσι» να τα δηλώνει όλα: «ήταν αυτός που έκανε το Λες Κορτς τόσο μικρό για τους φιλάθλους μας».

Το άγαλμα του Κουμπάλα έξω από το Καμπ Νόου

Ladislau Kubala