Αθλητικές μνήμες: Όταν ο Ροναλντίνιο μάγευε στην Μπαρσελόνα

Μπορεί να πει κανείς πως μία μεταγραφή ενός μόνο παίκτη είναι ικανή να αλλάξει τόσο πολύ την ψυχολογία και την οντότητα μιας ομάδας όταν την φανέλα αυτής έχουν φορέσει στο παρελθόν μύθοι του ποδοσφαίρου όπως ο Γιόχαν Κρόιφ, ο Ντιέγκο Μαραντόνα και ο Ριβάλντο;

Όταν μιλάμε για τον Ροναλντίνιο η απάντηση είναι ναι. Ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ και παγκόσμιος πρωταθλητής με την εθνική Βραζιλίας (από το 2002) άφησε το καλοκαίρι του 2003 την Παρί Σεν Ζερμέν και μετά από δύο χρόνια παραμονής στην πόλη του φωτός μετακόμισε στην Βαρκελώνη όπου έμελλε να ζήσει τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.

Ο Ροναλντίνιο με την φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν

Το ημερολόγιο έγραφε 21 Ιουλίου του 2003 όταν και ο 23χρονος Βραζιλιάνος, ο οποίος είχε ανακοινωθεί λίγα 24ωρα νωρίτερα, παρουσιαζόταν στον αγωνιστικό χώρο του «Καμπ Νόου» παρουσία χιλιάδων οπαδών στις εξέδρες.

Η παραλίγο μεταγραφή του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Η ιστορία παραλίγο να γραφεί εντελώς διαφορετικά. Το καλοκαίρι του2003 η Μπαρσελόνα ήθελε διακαώς να αποκτήσει τον Ντέιβιντ Μπέκαμ από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παρότι η Μπάρσα συμφώνησε με τους «κόκκινους διαβόλους» ο αρχηγός της εθνικής Αγγλίας προτίμησε να φορέσει την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Σε μια κίνηση που εκ των υστέρων αποδείχτηκε ιδανική, ο τότε πρόεδρος της Μπαρσελόνα, Ζουάν Λαπόρτα, προκειμένου να χρυσώσει το χάπι για την απώλεια του Μπέκαμ, πρόλαβε και απέκτησε τον Ροναλντίνιο από την Παρί Σεν Ζερμέν έναντι του ποσού των 30.000.000€, λίγο πριν αυτός καταλήξει στο «Ολντ Τράφορντ» και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μια μεταγραφή που θεωρητικά ήταν το… Plan B, στην πράξη όμως ήταν αυτό που έψαχνε η Μπαρσελόνα: Το αντίδοτο για την μακρά αγωνιστική παρακμή.

Η γέννηση ενός άστρου και η αναγέννηση της Μπαρσελόνα

Το πρωτάθλημα της περιόδου 1998-1999 αποτελούσε μακρινή ανάμνηση. Εκείνα τα χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης και η Βαλένθια εναλλασσόταν στους τίτλους αφήνοντας την Μπάρσα με άδεια χέρια. Μάλιστα η σεζόν 2002-2003 ήταν τόσο κακή για την Μπαρσελόνα που έμεινε εκτός Τσάμπιονς Λιγκ μετά από 7 ολόκληρα χρόνια.

Οι σκοτεινές μέρες όμως ήταν πλέον παρελθόν. Δεν γνωρίζουμε εκείνο το απόγευμα της 21^ης Ιουλίου του 2003 στις εξέδρες του «Καμπ Νόου» αν κάποιος οπαδός της Μπαρσελόνα υποψιαζόταν τι θα ακολουθήσει. Αλλά γεγονός είναι ότι από την στιγμή που ο Ροναλντίνιο μετακόμισε στην Βαρκελώνη τα «πέτρινα χρόνια» τελείωσαν και η Μπαρσελόνα μπήκε σε μία νέα χρυσή εποχή.

Επί των ημερών του Ροναλντίνιο χτίστηκε μία υπερομάδα η οποία μαζί με τους Κάρλες Πουγιόλ, Λουντοβίκ Ζιουλί, Σαμουέλ Ετό, Ντέκο και Αντρές Ινιέστα θα κατακτούσε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (2004-2005 και 2005-2006) καθώς και το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2005-2006 (το πρώτο μετά από το 1992 και δίχως η Μπαρσελόνα να γνωρίσει την ήττα στην διοργάνωση).

Παράλληλα μαζί με την επάνοδο της Μπαρσελόνα θα εκτοξευόταν και ο ίδιος. Κόσμος σε κάθε γωνιά της Ισπανίας και της Ευρώπης μαζευόταν όπου έπαιζε για να απολαύσει τον Ροναλντίνιο. Χάρη στα μαγικά κόλπα του κατέκτησε την χρυσή μπάλα του 2005 υπερτερώντας στην σχετική ψηφοφορία της FIFA των Φρανκ Λάμπαρντ και Στίβεν Τζέραρντ.

Με το βραβείο της χρυσής μπάλας στο «Καμπ Νόου»

Ο Ροναλντίνιο είναι από τους παίκτες που εύκολα κέρδιζε τον σεβασμό των αντιπάλων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το καθολικό χειροκρότημα από το κοινό του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» όταν στο El Clásico της 19^ης Νοεμβρίου του 2005 ο ίδιος ζωγράφιζε στο γήπεδο στην άνετη επικράτηση της Μπαρσελόνα με 0-3;

Όσο για το ποια ήταν η κορυφαία του στιγμή με την φανέλα της Μπαρσελόνα; Άλλοι θυμούνται το εκπληκτικό γκολ που πέτυχε κόντρα στην Σεβίλλη την σεζόν 2003-2004 ενώ άλλοι στέκονται στο «αρρωστημένο» γκολ με ανάποδο ψαλίδι κόντρα στην Βιγιαρεάλ την σεζόν 2006-2007. Δεν είναι και λίγοι εκείνοι που αναφέρονται στην συνολική εμφάνιση του στον 1^ο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του της σεζόν 2005-2006 κόντρα στην Μίλαν όπου και χόρεψε (κυριολεκτικά) την Ιταλική άμυνα βοηθώντας στα μέγιστα να επιτευχθεί μία τεράστια νίκη με 0-1.

Ωστόσο δική μου αίσθηση είναι πως το παιχνίδι κόντρα στην Τσέλσι για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2004-2005 ήταν ότι καλύτερο έχουμε δει με τον «Ρόνι». Μπορεί τα δύο γκολ του κόντρα στους Άγγλους να μην έφεραν την πρόκριση αλλά πέρα από το ότι ήταν αυτός που κράτησε τους «μπλαουγκράνα» ζωντανούς στον αγώνα (μιας και η Μπαρσελόνα βρέθηκε να χάνει με 3-0 από το 20’), πέτυχε και ένα απίστευτο γκολ, το αποκαλούμενο «σβήσιμο του τσιγάρου», το οποίο παραμένει σημείο αναφοράς ακόμη και τόσα χρόνια μετά.

Τι μπορεί να κάνει ο Καρβάλιο;

«Ο Ροναλντίνιο ήταν ο υπεύθυνος για την αλλαγή του κλίματος στην Μπαρσελόνα. Ήρθε σε μία πολύ άσχημη εποχή για το σύλλογο και η επίδραση που είχε η άφιξή του ήταν απίστευτη» δήλωνε κάποια χρόνια αργότερα ο Μέσι, ο οποίος αναδείχτηκε χάρη στον Βραζιλιάνο σούπερ σταρ. Το παρθενικό γκολ μάλιστα του «Λίο» προήλθε από ασίστ του ίδιου του Ροναλντίνιο σε αγώνα κόντρα στην Αλμπαθέτε την πρωτομαγιά του 2005.

Το παρθενικό γκολ μάλιστα του «Λίο» προήλθε από ασίστ του ίδιου του Ροναλντίνιο σε αγώνα κόντρα στην Αλμπαθέτε την πρωτομαγιά του 2005.

Messi's 1st goal ever

Η ώρα της πτώσης και της αποχώρησης

Μπορεί μέσα στο χόρτο ο Ροναλντίνιο να ήταν ένας επίγειος θεός έξω από αυτό όμως παρέμενε ένας απλός άνθρωπος με τις αδυναμίες του. Ήδη μετά το μέτριο μουντιάλ του 2006 με την εθνικη Βραζιλίας και την έντονη κριτική από τα ΜΜΕ άρχισε μια μικρή πτώση στην απόδοση του. Από την επόμενη χρονιά ο «Ρόνι» άρχισε τα ποτά, τις γυναίκες και τα ξενύχτια με αποτέλεσμα να αρχίσει να υπάρχει μια κρίση ανάμεσα σε αυτόν και την Μπαρσελόνα.

Κατά την άποψη του συντάκτη αυτό πρόκειται για το μεγαλύτερο «αν» στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Τι θα γινόταν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και στην μετέπειτα πορεία της Μπαρσελόνα (που έτσι κι αλλιώς ήταν πετυχημένη) αν ο Ροναλντίνιο δεν αποφάσιζε να «αποσυρθεί» από τα 27 του.

Το δεύτερο μισό της σεζόν 2007-2008 διαφαινόταν πως ο Βραζιλιάνος δεν θα έμενε για πολύ ακόμη στην Μπαρσελόνα με τις φήμες για την μεταγραφή του να παίρνουν και να δίνουν. Το τελευταίο γκολ του Ροναλντίνιο επετεύχθη στις 2 Μαρτίου του 2008 στο «Βιθέντε Καλντερόν» στην επικράτηση των Καταλανών με 2-4 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης. Ήταν ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς το οποίο έμελλε να είναι και το τελευταίο του με την φανέλα της Μπάρσα.

Ronaldinho Last Goal for Barca

Ο Ροναλντίνιο το καλοκαίρι του 2008 (και ενώ ήταν πλέον ξεκάθαρο πως ο ίδιος δεν είχε το ίδιο ενδιαφέρον για νέες διακρίσεις) πήρε μεταγραφή στην Μίλαν. Όμως στην συνείδηση του κόσμου ο Ροναλντίνιο παραμένει για πάντα κάτοικος Βαρκελώνης. Το χαμόγελο του αλλά και τα «όργια» που έκανε μέσα στο χορτάρι με την φανέλα της Μπαρσελόνα ιδίως τα πρώτα 3 χρόνια, παραμένουν ακόμη και σήμερα αντικείμενο θαυμασμού.

Μια φορά μπλαουγκράνα για πάντα μπλαουγκράνα

Το δέσιμο του με την Μπαρσελόνα είναι τέτοιο που ακόμη και ως «αντίπαλος» σε φιλικό παιχνίδι της Μπάρσα με την Μίλαν στο «Καμπ Νόου» το καλοκαίρι του 2010, ο ίδιος φωτογραφήθηκε με την 11αδα των Καταλανών. Σαν να μην έφυγε ποτέ!!