Υπήρχαν προπονητές όπως ο Σερ Άλεξ Φεργκιουσον, ο οποίοw προσαρμοζόταν μέσα στον
χρόνο και κέρδιζε τον σεβασμό των εκάστοτε αντιπάλων με τις διαχρονικές επιτυχίες
του. Υπήρχαν επίσης προπονητές όπως ο Ότο Ρεχάγκελ, που με την επιβολή της
πειθαρχίας του στους Έλληνες ποδοσφαιριστές του Euro 2004 κατάφερε να πετύχει ένα θαύμα
που θα μνημονεύεται για δεκαετίες ολόκληρες. Υπήρχαν και προπονητές όπως ο
Λουίς Αραγονές οι οποίοι κατάφεραν επίσης σπουδαία πράγματα πέρα από
τα καθαρά αγωνιστικά όρια.
Πιο συγκεκριμένα, στις 27 Ιουνίου του 1992 στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου»,
οι δύο μεγάλες ομάδες της Μαδρίτης, η Ρεάλ και η Ατλέτικο, αναμετρούταν στον
τελικό του κυπέλλου Ισπανίας με έπαθλο το «κύπελλο του βασιλιά» (Ισπ. Copa del Rey).
Αυτός ο τελικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια από τις
μεγαλύτερες προσωπικές νίκες του Λουίς Αραγονές, του θρύλου της Ατλέτικο
Μαδρίτης τόσο από τον αγωνιστικό χώρο όσο και από τον
πάγκο.
Ο Λουίς Αραγονές σαν ποδοσφαιριστής της Ατλέτικο Μαδρίτης το 1970
Ο προπονητής των «Ροχιμπλάνκος», ελάχιστη ώρα πριν την έναρξη του
τελικού, και ενώ μιλούσε στους
ποδοσφαιριστές του στα αποδυτήρια, τους ενέπνευσε με έναν περίεργο αλλά και
συγκλονιστικό ταυτόχρονα μονόλογο. Ο Αραγονές ενώ έδινε οδηγίες ξαφνικά
σταμάτησε και άλλαξε τον τόνο της φωνής του δείχνοντας τον πίνακα προς τους ποδοσφαιριστές
του λέγοντας:
«Λοιπόν, τα βλέπετε αυτά; Όλα
αυτά δεν έχουν σοβαρή αξία. Αυτό που μετράει είναι ότι είστε καλύτεροι. Αυτό
που μετράει είναι ότι είστε η Ατλέτικο Μαδρίτης και εκεί έξω υπάρχουν 50.000
που θα πέθαιναν για εσάς. Έτσι πρέπει κι εσείς να πεθάνετε γι’αυτούς, για τη
φανέλα, για την τιμή σας. Πρέπει να βγείτε έξω και να πείτε πως σήμερα υπάρχει
μόνο ένας νικητής κι αυτός φοράει άσπρα και κόκκινα».
Κατόπιν έπιασε ένα μπουκάλι κόκα κόλας και συνέχισε: «Αν δεν κερδίσετε απόψε, θα το βάλω αυτό
στον κώλο μου. Αυτή είναι η στιγμή που περιμένατε: Η Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο
Μπερναμπέου. Τόσα χρόνια μας το βάζουν αυτοί στον κώλο, τώρα είναι η ευκαιρία
να τους το βάλουμε εμείς. Ξεχάστε τα πάντα. Είναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Βγείτε εκεί
έξω και βάλτε το στον κώλο τους».
Η βασική 11αδα της Ατλέτικο στον τελικό της 27ης Ιουνίου του 1992
Οι παίκτες του Αραγονές ήταν συγκλονισμένοι και δεν μπορούσαν να
σταματήσουν να κοιτούν με δέος τον προπονητή τους.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης κέρδισε με 2-0 στον τελικό την μισητή αντίπαλο της με γκολ των Μπερντ Σούστερ και
Πάολο Φούτρε πριν καν συμπληρωθεί το ημίωρο, ενώ στο Β’ ημίχρονο ο Αμπέλ Ρεσίνο
έπιασε πέναλτι.
Μια από τις μονομαχίες των Πάολο Φούτρε και του Σεντο
Μετά την λήξη του τελικού ο Πάολο Φούτρε, ο Πορτογάλος αρχηγός της
Ατλέτικο, σήκωσε το τρόπαιο εν μέσω αποθέωσης των οπαδών των «Ροχιμπλάνκος» με
τους υπόλοιπους παίκτες να αγκαλιάζουν τον Λουίς Αραγονές. Αυτή ήταν και μια από
τις μεγαλύτερες νίκες του αείμνηστου προπονητή.
1992 (June 27) Real Madrid 0-Atletico Madrid 2 (Copa del Rey)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου