Το τέλος της σεζόν 1990/1991 βρήκε την Μπορούσια Ντορτμουντ στην 10η θέση του Γερμανικού πρωταθλήματος και εκτός των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Τότε ο οργανισμός των Βεστφαλών γνώρισε τον Ότμαρ Χίτσφελντ ο οποίος είχε ήδη κάνει μια πετυχημένη καριέρα σαν προπονητής στην Ελβετία.
Στη πρώτη του σεζόν με τους «κιτρινόμαυρους», ο «στρατηγός» Χίτσφελντ (όπως ήταν το παρατσούκλι του) και ο βοηθός του Μίκαελ Χένκε, με τον οποίο θα συνεργαζόταν για τα επόμενα 13 χρόνια, κατέκτησε την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα εξασφαλίζοντας μια θέση στο Κύπελλο UEFA της περιόδου 1992/1993.
Την επόμενη χρονιά, η Ντόρτμουντ ύστερα από εκπληκτικές εμφανίσεις έφτασε έως τον τελικό της διοργάνωσης όπου και γνώρισε την ήττα από την Γιουβέντους του μυθικού Ρομπέρτο Μπάτζιο.
Οι ομάδες της Ντόρτμουντ και της Γιουβέντους στην είσοδο τους
στο γήπεδο πριν την έναρξη του πρώτου τελικού του κυπέλλου UEFA
Η πολύ καλή δουλειά συνεχίστηκε και την περίοδο 1994/1995 ο Χίτσφελντ κέρδισε το πρώτο πρωτάθλημα του με την Ντόρτμουντ, με την ομάδα να έχει την καλύτερη άμυνα της κατηγορίας με μόλις 33 γκολ παθητικό. Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος των Βεστφαλών ύστερα από το Κύπελλο Γερμανίας του 1989 και το πρώτο πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια.
Οι «κιτρινόμαυροι» διατήρησαν τα σκήπτρα και το 1995/1996 σημειώνοντας μερικές εντυπωσιακές νίκες όπως το 6-0 επί της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, το 5-0 επί της Ουέντιργκεν και το εκτός έδρας 5-0 επί της Στουτγάρδης.
Ο Χίτσφελντ με την «σαλατιέρα» της Μπουντεσλίγκα του 1995/1996
Η σεζόν 1996/1997 αποτέλεσε πέρα από κάθε αμφιβολία την κορυφαία στην ιστορία των «κιτρινόμαυρων» της κοιλάδας του Ρουρ. Μπορεί τα σκήπτρα στην Γερμανία να χάθηκαν (με την ομάδα να τερματίζει 3η), όμως η Ευρωπαϊκή επιτυχία επισκίασε την μη κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Η Ντορτμουντ έκανε εκπληκτική πορεία αποκλείοντας την Οσέρ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στους νοκ άουτ αγώνες έως τον τελικό του Μονάχου. Αντίπαλος της στον τελικό στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου, όπως και στο κύπελλο UEFA του 1993, η Γιουβέντους. Μόνο που αυτή την φορά ο νικητής θα ήταν διαφορετικός.
Η «Βέκια Σινιόρα» μπορεί να είχε στις τάξεις της τον Ζινεντίν Ζιντάν, τον Ντιντιέ Ντεσάν και τον Κριστιάν Βιέρι, όμως η Ντόρτμουντ δεν φοβήθηκε και κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο με 3-1. Μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού ήταν ο Καρλ Χάιντζ Ρίεντλε ο οποίος σκόραρε δύο καθοριστικά τέρματα στο 29’ και το 34’. Ο Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο μείωσε στο 65’ με τον Λαρς Ρίκεν στο 71’ (μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά την είσοδο του στον αγώνα) να διαμορφώνει το τελικό σκορ.
Ο Χίτσφελντ πανηγυρίζοντας έξαλλα τον θρίαμβο της ομάδας του στον τελικό του Μονάχου
Ύστερα από αυτή την επιτυχία ο Ότμαρ Χίτφελντ γνώρισε την καθολική αποδοχή από τον ποδοσφαιρικό κόσμο κερδίζοντας το βραβείο του «προπονητή της χρονιάς». Ωστόσο οι προστριβές με την διοίκηση της ομάδας έκαναν την εμφάνιση τους με αποτέλεσμα ύστερα από μία πετυχημένη 7ετία, ο Γερμανός προπονητής να αποχωρήσει από τον σύλλογο.
Ακολούθησε μία εξίσου πετυχημένη καριέρα στον πάγκο της μισητής (για την Ντόρτμουντ) Μπάγερν Μονάχου με εγχώριους και διεθνείς τίτλους. Ωστόσο τα επιτεύγματά του με την Μπορούσια Ντόρτμουντ είναι τεράστια και δύσκολα θα ξεχαστούν από το κοινό του «Σιγκνάλ Ιντούνα Παρκ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου