Το κύπελλο του Λουίς Αραγονές

Υπήρχαν προπονητές όπως ο Σερ Άλεξ Φεργκιουσον, ο οποίοw προσαρμοζόταν μέσα στον χρόνο και κέρδιζε τον σεβασμό των εκάστοτε αντιπάλων με τις διαχρονικές επιτυχίες του. Υπήρχαν επίσης προπονητές όπως ο Ότο Ρεχάγκελ, που με την επιβολή της πειθαρχίας του στους Έλληνες ποδοσφαιριστές του Euro 2004 κατάφερε να πετύχει ένα θαύμα που θα μνημονεύεται για δεκαετίες ολόκληρες. Υπήρχαν και προπονητές όπως ο Λουίς Αραγονές οι οποίοι κατάφεραν επίσης σπουδαία πράγματα  πέρα από  τα  καθαρά αγωνιστικά όρια.

Πιο συγκεκριμένα, στις 27 Ιουνίου του 1992 στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», οι δύο μεγάλες ομάδες της Μαδρίτης, η Ρεάλ και η Ατλέτικο, αναμετρούταν στον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας με έπαθλο το «κύπελλο του βασιλιά» (Ισπ. Copa del Rey).

Αυτός ο τελικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια από τις μεγαλύτερες προσωπικές νίκες του Λουίς Αραγονές, του θρύλου της Ατλέτικο Μαδρίτης τόσο από τον αγωνιστικό χώρο όσο και από  τον  πάγκο.

 Ο Λουίς Αραγονές σαν ποδοσφαιριστής της Ατλέτικο Μαδρίτης το 1970

Ο προπονητής των «Ροχιμπλάνκος», ελάχιστη ώρα πριν την έναρξη του τελικού,  και ενώ μιλούσε στους ποδοσφαιριστές του στα αποδυτήρια, τους ενέπνευσε με έναν περίεργο αλλά και συγκλονιστικό ταυτόχρονα μονόλογο. Ο Αραγονές ενώ έδινε οδηγίες ξαφνικά σταμάτησε και άλλαξε τον τόνο της φωνής του δείχνοντας τον πίνακα προς τους ποδοσφαιριστές του λέγοντας:

«Λοιπόν, τα βλέπετε αυτά; Όλα αυτά δεν έχουν σοβαρή αξία. Αυτό που μετράει είναι ότι είστε καλύτεροι. Αυτό που μετράει είναι ότι είστε η Ατλέτικο Μαδρίτης και εκεί έξω υπάρχουν 50.000 που θα πέθαιναν για εσάς. Έτσι πρέπει κι εσείς να πεθάνετε γι’αυτούς, για τη φανέλα, για την τιμή σας. Πρέπει να βγείτε έξω και να πείτε πως σήμερα υπάρχει μόνο ένας νικητής κι αυτός φοράει άσπρα και κόκκινα».

Κατόπιν έπιασε ένα μπουκάλι κόκα κόλας και συνέχισε: «Αν δεν κερδίσετε απόψε, θα το βάλω αυτό στον κώλο μου. Αυτή είναι η στιγμή που περιμένατε: Η Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο Μπερναμπέου. Τόσα χρόνια μας το βάζουν αυτοί στον κώλο, τώρα είναι η ευκαιρία να τους το βάλουμε εμείς. Ξεχάστε τα πάντα. Είναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Βγείτε εκεί έξω και βάλτε το στον κώλο τους».

Η βασική 11αδα της Ατλέτικο στον τελικό της 27ης Ιουνίου του 1992

Οι παίκτες του Αραγονές ήταν συγκλονισμένοι και δεν μπορούσαν να σταματήσουν να κοιτούν με δέος τον προπονητή τους.

Η Ατλέτικο Μαδρίτης κέρδισε με 2-0 στον τελικό την μισητή αντίπαλο της με γκολ των Μπερντ Σούστερ και Πάολο Φούτρε πριν καν συμπληρωθεί το ημίωρο, ενώ στο Β’ ημίχρονο ο Αμπέλ Ρεσίνο έπιασε πέναλτι. 

Μια από τις μονομαχίες των Πάολο Φούτρε και του Σεντο

Μετά την λήξη του τελικού ο Πάολο Φούτρε, ο Πορτογάλος αρχηγός της Ατλέτικο, σήκωσε το τρόπαιο εν μέσω αποθέωσης των οπαδών των «Ροχιμπλάνκος» με τους υπόλοιπους παίκτες να αγκαλιάζουν τον Λουίς Αραγονές. Αυτή ήταν και μια από τις μεγαλύτερες νίκες του αείμνηστου προπονητή.

1992 (June 27) Real Madrid 0-Atletico Madrid 2 (Copa del Rey)

Ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών

Από την μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου, ο Νίκος Γκάλης θεωρείται η μεγαλύτερη μορφή όχι μόνο του Ελληνικού μπάσκετ αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού αθλητισμού. Mε τα κατορθώματα του στα παρκέ, το όνομα του και η προσφορά του στην νεολαία ξεπέρασε τα στενά όρια του αθλητισμού.

Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως ο Γκάλης ήταν ο άνθρωπος που ξεπέρασε το ίδιο το άθλημα στην Ελλάδα με το όνομα του να γίνεται σύνθημα στα χείλη εκατομμυρίων Ελλήνων.

Τα πρώτα χρόνια στις ΗΠΑ

Στην Νέα Υόρκη στις 23 Ιουλίου του έτους 1957 ήρθε στην ζωή ο Νίκος Γεωργαλής (όπως ήταν το πραγματικό του επίθετο). Ήταν γιος Ελλήνων μεταναστών από την Ρόδο. Στην παιδική του ηλικία ο Γκάλης είχε ασχοληθεί με την πυγμαχία και όπως μάλιστα είχε πει ο ίδιος ήταν το όνειρο στα παιδικά του χρόνια να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό το άθλημα.

Η μητέρα του μη αντέχοντας να τον βλέπει κάθε βράδυ με αίματα, όταν γυρνούσε στο σπίτι, τον παρότρυνε να ασχοληθεί με άλλο άθλημα. Ο Γκάλης την άκουσε και ασχολήθηκε τελικά με το μπάσκετ.

Ο Νίκος Γκάλης με τους γονείς του σε παιδική ηλικία

Εισήχθη στο πανεπιστήμιο του Σίτον Χολ το 1976 σε ηλικία 17 ετών. Εκεί άρχισε να γιγαντώνεται το μπασκετικό του ταλέντο. Ο «γκάνγκστερ», όπως ήταν το παρατσούκλι του που απέκτησε αργότερα στην Ελλάδα, σκόραρε με ποικιλία κινήσεων. Ειδικότητα του όμως ήταν τα τζαμπ σουτ από την θέση του SG.

Αναδείχτηκε 3ος σκόρερ στο πρωτάθλημα του NCAA την περίοδο 1978/1979 με μ.ο. 27.5 πόντους. Μάλιστα συμμετείχε στο All-Star game εκείνης της χρονιάς όπου υπήρξε και συμπαίκτης του Λάρι Μπερντ, μετέπειτα αστέρα του NBA.

Ο Γκάλης με την φανέλα του Σίτον Χολ.

Στο τέλος εκείνης της χρονιάς δήλωσε συμμετοχή στα ντραφτ του NBA. Επιλέχθηκε από τους Μπόστον Σέλτικς στην θέση 68. Όπως έχει πει ο ίδιος, η αδιαφορία του ατζέντη του Bill Madden (ο οποίος αφιέρωνε πολύ χρόνο για να οργανώσει το πρόγραμμα της Ντόνα Σάμερ) κόστισε στον Γκάλη αυτή την χαμηλή θέση.

Εντέλει δοκιμάστηκε από τους Μπόστον Σέλτικς όπου και τραυματίστηκε όμως στον αστράγαλο μένοντας εκτός προπονήσεων για μερικές εβδομάδες. Αυτός ο τραυματισμός κόστισε στον Γκάλη την ευκαιρία για μια θέση στα αστέρια του NBA, με τον τζένεραλ μάνατζερ των Σέλτικς, Jacob Auerbach,  να επιλέγει στην θέση του Γκάλη τον Herald Henderson.

Μάλιστα ο αστικός μύθος λέει πως ο Auerbach χρόνια αργότερα χαρακτήρισε ως «το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του» την επιλογή να μην δώσει στον Γκάλη μια δεύτερη ευκαιρία.

Νίκος Γκάλης και Λάρι Μπερντ συμπαίκτες το 1979

Η άφιξη στην Ελλάδα και οι πρώτες δύσκολες μέρες

Από την στιγμή που η μεγάλη καριέρα στο NBA δεν ήρθε, η επιστροφή στην γη των προγόνων του έμοιαζε ως η καλύτερη δυνατή επιλογή.

Πρώτοι οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πλησίασαν τον νεαρό Γκάλη για να τον προσθέσουν στο δυναμικό τους. Όμως ο Άρης, ο οποίος ήταν εν ενεργεία πρωταθλητής Ελλάδας, κέρδισε τον Γκάλη με το καθοριστικό ταξίδι του Γιώργου Τσιλιγκαρίδη στις ΗΠΑ. Οι γονείς του Γκάλη, οι οποίοι ήταν θρησκευόμενοι άνθρωποι, πείστηκαν από το ήθος του Τσιλιγκαρίδη και έπεισαν τον Γκάλη να επιλέξει τον Άρη σαν τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.

 Ο Γκάλης υπέγραψε στον Άρη και στις 29 Σεπτεμβρίου του 1979 έφτασε στην Θεσσαλονίκη. Οι πρώτες αντιδράσεις των ανθρώπων του Άρη ήταν μάλλον απογοήτευσης και ειρωνικές, καθώς περίμεναν έναν ψηλό αθλητή αντί για τον βραχύσωμο Γκάλη που είδαν στο αεροδρόμιο.

Η αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του ήταν έντονη τον πρώτο καιρό, ειδικά μετά το ντεμπούτο του στις 2 Δεκεμβρίου του 1979, όταν σε ντέρμπι κόντρα στον Ηρακλή σκόραρε 30 πόντους έχοντας όμως πολλά άστοχα σουτ. Η κριτική που του ασκείται είναι οξύτατη όμως ο ίδιος φροντίζει να δώσει τις απαντήσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Την περίοδο 1979/1980 θα αναδειχθεί 3ος σκόρερ στο Ελληνικό πρωτάθλημα ενώ το ίδιο έτος θα ξεκινήσει και η καριέρα του με την εθνική Ελλάδας.

Ο Νίκος Γκάλης σε αγώνα της εθνικής Ελλάδας το 1980

Η σεζόν 1980/1981 ήταν και η πιο παραγωγική της καριέρας του (από άποψη σκοραρίσματος) στο Ελληνικό πρωτάθλημα πετυχαίνοντας 1143 πόντους ενώ την ίδια χρονιά θα πετύχει και 57 πόντους κόντρα στην Ιταλική Βενέτσια για το κύπελλο Κόρατς, που ήταν και ρεκόρ καριέρας στα Ευρωπαϊκά κύπελλα.

Την καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς θα την κάνει μέσα στο «Παπαστράτειο» κόντρα στον Ολυμπιακό. Σε έναν δραματικό αγώνα ο Άρης θα έφευγε νικητής από τον Πειραιά με 90-91 με τον Γκάλη να πετυχαίνει τους 50 εξ' αυτών. 

Άρης-Γιουγκοπλάστιγκα 87-83 (1980/1981)

Φωτογραφία  από την επικράτηση του Άρη στον Πειραιά με 90-91

Η επόμενη σεζόν έμεινε στην ιστορία για την αναμέτρηση με τον Ιωνικό του Παναγιώτη Γιαννάκη.  Στις 24 Ιανουαρίου του 1982 σε ένα αλησμόνητο ματς, ο Άρης θα φύγει νικητής από την Αθήνα με 113-114. Ωστόσο αυτό το ματς έχει μείνει στον χρόνο εξαιτίας της «αντιπαλότητας» των δύο σταρ. Ο Γιαννάκης σκόραρε 73 πόντους, 11 περισσότερους από τον Γκάλη ο οποίος έμεινε στους 62.

Το παράδοξο είναι πως και για τους δύο, η επίδοση τους σε αυτό το ματς είναι ρεκόρ καριέρας!!

"Γιαννάκης-Γκάλης 73-62" (1981/1982)

Γιαννάκης vs Γκάλης στο γήπεδο του Ιωνικού

Οι σχέσεις του με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς

Μετά την αποχώρηση του Γιάννη Ιωαννίδη από τον πάγκο του Άρη το 1979 και το πέρασμα των Φρεντ Ντέβερλι και Ανέστη Πεταλίδη το 1980, ο επόμενος προπονητής της ομάδας ήταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Ο «Ντούντα» στην 1η παρουσία στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με τον Γκάλη, με τους δύο άντρες να μην αναπτύσσουν και τις καλύτερες των σχέσεων. Ο Ίβκοβιτς έμεινε δύο χρονιές στον Άρη χωρίς να κατακτήσει κάποιον τίτλο: Έχασε 2 πρωταθλήματα από τον κραταιό τότε Παναθηναϊκό. Αυτό είχε σαν συνέπεια να αποχωρήσει από την Θεσσαλονίκη στο τέλος της σεζόν 1981/1982.

Όταν ο Γιουγκοσλάβος προπονητής αποχώρησε ανέφερε πως «Ο Άρης με τον Γκάλη δεν πρόκειται ποτέ να κατακτήσει τίτλο». Η ιστορία όπως αποδείχτηκε δεν τον δικαίωσε.  

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς μιλάει για τον Γκάλη (Απόσπασμα από ντοκιμαντέρ του 2016)

Η επιστροφή του Γιάννη Ιωαννίδη την περίοδο 1982/1983 θα φέρει και το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδας για τον Άρη με τον Νίκο Γκάλη στην σύνθεση του. Οι Θεσσαλονικείς με ρεκόρ 22Ν-4Η θα κατακτήσουν το 3ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, κλειδώνοντας τον τίτλο στην τελευταία αγωνιστική με νίκη 72-87 επί του Πανελληνίου στην Αθήνα.

Πανελλήνιος-Άρης 72-87

Νίκος Γκάλης, Χάρης Παπαγεωργίου και Μιχάλης Ρωμανίδης κατά την διάρκεια ενός αγώνα με τον Πανελλήνιο (1982/1983)

Αποθέωση για τον Γκάλη και τον Ιωαννίδη από τον κόσμο του Άρη που βρέθηκε στην Λάρισα για το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (Νίκη του Άρη με 77-69, σεζόν 1982/1983)

Παράλληλα το καλοκαίρι του 1983 θα συμμετάσχει στην τελική φάση του Ευρωμπάσκετ στα γήπεδα της Γαλλίας με την εθνική Ελλάδας. Η Ελληνική ομάδα κατετάγη μόλις 11η ωστόσο για τον Γκάλη ήταν πετυχημένο τουρνουά καθώς αναδείχθηκε 1ος σκόρερ της διοργάνωσης και παράλληλα ήταν μέλος της καλύτερης 5αδας της διοργάνωσης μαζί με τους Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν, Σαν Επιφάνιο, Στάνισλαβ Κρόπιλακ & Άρβιντας Σαμπόνις. Η Ευρώπη αρχίζει σιγά σιγά να μαθαίνει και αυτή για τα καλά ποιος είναι ο Γκάλης.

Μια παραλίγο μεγάλη νίκη της εθνικής μας κόντρα στην Γιουγκοσλαβία. Η Ελλάδα έχασε 76-77. Ο Γκάλης πέτυχε 25 πόντους (Ευρωμπάσκετ 1983)

Οι Σαν Επιφάνιο και Κορμπαλάν απλά παρακολουθούν τον Γκάλη στον αγώνα Ισπανία-Ελλάδα

Όταν ο Τζόρνταν συνάντησε τον Γκάλη

Σε παγκόσμιο επίπεδο το μπάσκετ είναι συνώνυμο του Μάικλ Τζόρνταν. Ο μύθος του αθλήματος αγωνίστηκε (σε ηλικία 20 ετών) στο Αλεξάνδρειο με το πανεπιστήμιο του (Νορθ Καρολάινα) με αντίπαλο την εθνική Ελλάδας, στα πλαίσια του τουρνουά «Δημήτρια», τον Οκτώβριο του 1983

Η εθνική μας ηττήθηκε με 83-100 από το Αμερικάνικο πανεπιστήμιο, ωστόσο ο Γκάλης κέρδισε την εκτίμηση του νεαρού τότε Τζόρνταν, με τον ίδιο να δηλώνει «Είναι εκπληκτικός παίκτης. Δεν περίμενα να δω τέτοιο σκόρερ στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα». 

Τον Νοέμβριο του 1983 ο Άρης θα αντιμετωπίσει την Μακάμπι Τελ Αβίβ στα πλαίσια του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι Ισραηλινοί θα αποκλείσουν τον Άρη το τελικό γκρουπ των 6, με τους «κίτρινους» ωστόσο να πετυχαίνουν μια τεράστιας, από άποψη γοήτρου, νίκη στο Τελ Αβίβ κερδίζοντας με 75-76. Εκείνη ήταν μόλις η 2η εντός έδρας ήττα για την Μακάμπι Τελ Αβίβ τα τελευταία 7 χρόνια, επίτευγμα μυθικό για Ελληνική ομάδα εκείνη την εποχή.

Μακάμπι Τελ Αβίβ-Άρης 75-76

Στο τέλος της σεζόν ο Άρης θα χάσει το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό και το κύπελλο από τον ΠΑΟΚ, πληγώνοντας τον εγωισμό του Γιάννη Ιωαννίδη που δεν γνώριζε την λέξη «ήττα». Αυτό ανάγκασε τους παράγοντες του Άρη να φέρουν στην Θεσσαλονίκη τον Παναγιώτη Γιαννάκη.

Σε μια μεταγραφή θρίλερ που θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας, ο Άρης αρπάζει κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια της ΑΕΚ τον Γιαννάκη τον Αύγουστο του 1984. Ο Γκάλης που εκείνες τις μέρες βρισκόταν με καλοκαιρινή άδεια στις ΗΠΑ, μαθαίνει τα νέα μέσω τηλεφώνου και αφού του εξηγεί ο Ιωαννίδης τους ρόλους που θα έχουν ο καθένας στην ομάδα, συνειδητοποιεί και ο ίδιος ότι μαζί με τον «δράκο» θα γίνουν το καλύτερο ζευγάρι.

Η 1η σεζόν με τον Γιαννάκη συμπαίκτη ήταν απίστευτη. Ο Άρης κατακτά το νταμπλ με άνεση ενώ στην Ευρώπη πραγματοποιώντας εκπληκτική πορεία θα φτάσει έως τα ημιτελικά του κυπέλλου Κόρατς. Ένας τραυματισμός ωστόσο στην προπόνηση μια μέρα πριν τους ημιτελικούς με την Ιταλική Βαρέζε θα σοκάρει τους ανθρώπους του Άρη. 

Ο Άρης χωρίς τον Γκάλη θα νικήσει τους Ιταλούς στο 1ο ματς με 80-77 ενώ στην ρεβάνς ο Γκάλης έπαιξε με αυταπάρνηση, ωστόσο δεν μπορούσε να παίξει στο 100% των δυνατοτήτων του και οι Ιταλοί προκρίθηκαν με νίκη 95-71.

Ο Γκάλης κόντρα στον Πανιώνιο σε αγώνα της σεζόν 1984/1985

Ένα σπάνιο κάρφωμα του Γκάλη κόντρα στην Ιταλική Λιβόρνο για το Κύπελλο Κόρατς (1984/1985)

Ο γύρος του θριάμβου των παικτών του Άρη για τους τίτλους του 1984/1985

Πρώτος σκόρερ στο Μουντομπάσκετ του 1986

Η εθνική Ελλάδας θα προκριθεί στο παγκόσμιο κύπελλο του 1986 στα γήπεδα της Ισπανίας, στην 1η της συμμετοχή σε παγκόσμιο τουρνουά. Η Ελληνική ομάδα θα τερματίσει στην 10η θέση του κόσμου, επίδοση που για εκείνη την εποχή θεωρούταν πετυχημένη. 

Ο Νίκος Γκάλης θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 337 πόντους, ενώ στον αγώνα  της πρεμιέρας  κόντρα στον Παναμά στις 5 Ιουλίου θα σημειώσει 53 πόντους, οι οποίοι αποτελούν και το προσωπικό ρεκόρ σκοραρίσματος με την φανέλα της εθνικής ομάδας.

Ο Γκάλης  στον αγώνα κόντρα στον Παναμά

Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα. Την σεζόν 1986/1987 με τον Άρη θα κατακτήσει το πιο εύκολο νταμπλ, νικώντας τον Πανιώνιο με 129-81 και τον Πανελλήνιο με 110-70 στους τελικούς πρωταθλήματος και κυπέλλου αντίστοιχα. Ήταν  η εποχή που ο Άρης ήταν ανίκητος εντός συνόρων και έτρεχε ένα σερί νικών το οποίο έμελλε να φτάσει μέχρι τις 80 συνεχόμενες νίκες.

Την ίδια χρονιά θα λάβουν χώρα και οι μυθικοί αγώνες με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Τρέισερ Μιλάνου. Στον 1ο αγώνα με 44 πόντους ο Γκάλης θα οδηγήσει τον Άρη σε θρίαμβο με 98-67, για να ακολουθήσει ο απρόσμενος και πικρός αποκλεισμός στην Ιταλία με 83-49.

Πολλά ακούστηκαν για εκείνο το ματς, ωστόσο η αλήθεια είναι πως απλά ο Άρης ήταν ακόμη Ευρωπαϊκά άπειρος να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις.

Άρης-Τρέισερ  Μιλάνου 98-67

Το χρυσό Ευρωμπάσκετ της Αθήνας 

Τον Ιούνιο του 1987  μπορεί να οριστεί σαν το «έτος 0» του Ελληνικού μπάσκετ.

Ο Γκάλης στις καλύτερες μέρες της καριέρας του, θα οδηγήσει την εθνική Ελλάδας στην κορυφή της Ευρώπης, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και τις προσδοκίες των Ελλήνων διεθνών πριν την διοργάνωση για «μία καλή πορεία». 

Η Ελλάδα θα νικήσει δύο φορές την πανίσχυρη Γιουγκοσλαβία και μία την παντοδύναμη ΕΣΣΔ (στον τελικό) στέλνοντας στα ουράνια όλους τους Έλληνες. Θα ανακηρυχθεί MVP του τουρνουά ενώ η επίδοση του στους αγώνες  με τόσο την εθνική όσο και με τον Άρη  θα του δώσουν τον τίτλο του «Mr. Europa», το βραβείο του καλύτερου Ευρωπαίου μπασκετμπολίστα, για το έτος 1987.

Αφιέρωμα της ΕΡΤ για το Ευρωμπάσκετ του 1987

Όλη η εθνική Ισπανίας πάνω στον Γκάλη

Ο Γκάλης  με αντίπαλο τον Πέτροβιτς

Σε ένα από τα μαγικά καλάθια του στον τελικό με την ΕΣΣΔ

Στον Όλυμπο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ

Μετά το χρυσό Ευρωμπάσκετ της Αθήνας και για τα επόμενα 3 χρόνια ο Άρης, που ήταν ο στυλοβάτης της εθνικής ομάδας, απολάμβανε της πανεθνικής υποστήριξης όλων των Ελλήνων κάθε Πέμπτη που αγωνιζόταν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. 

Με τον Γκάλη, ο Άρης κατακτούσε το ένα νταμπλ μετά το άλλο παρά την όποια αντίσταση  προέβαλλε ο ΠΑΟΚ, ενώ κοίταξε στα μάτια όλες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Προκρίθηκε σε 3 final-4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (Γάνδη 1988, Μόναχο 1989, Σαραγόσα 1990) χωρίς όμως να κατακτήσει σε μια από τις 3 απόπειρες το τρόπαιο, όπως έκαναν χρόνια αργότερα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.

Παρόλα αυτά ο Άρης και ο Γκάλης, ο οποίος ήταν ο κορυφαίος Ευρωπαίος μπασκετμπολιστας της εποχής, έδειξαν τον δρόμο της επιτυχίας και της δόξας προς τις υπόλοιπες Ελληνικές ομάδες, στον οποίο δρόμο βαδίζουν μέχρι και σήμερα.

Μεταξύ αυτών των επιτυχιών με τον Άρη, θα κατακτήσει και το αργυρό μετάλλιο του 1989 στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, επιτυχία που θεωρήθηκε ανάλογη αυτής του 1987, δεδομένου ότι έπαιζε εκτός έδρας και  οι αντίπαλοι ήταν ακόμη πιο δυνατοί.

Το καλύτερο ματς του Γκάλη στην Ευρώπη (50 πόντοι εναντίον της Τρέισερ Μιλάνου, 21-1-1988)

Όλη η Ντεν Μπος πάνω στον Γκάλη  (1987/1988)

Ο Γκάλης κόντρα στην ΑΕΚ στον νικηφόρο τελικό κυπέλλου του 1987/1988

Αφήνοντας την μπάλα στο καλάθι της Μπαρσελόνα (1988/1989)

Ο Αντρές Χιμένεθ παρακολουθεί τον Γκάλη να σκοράρει στην νίκη του Άρη με 88-71 επί της Μπαρσελόνα στο final-4 του Μονάχου

Φωτογραφία από την νίκη της Ελλάδας επί της Γαλλίας με 80-74 (Ευρωμπάσκετ 1989)

Πανηγυρίζοντας την πρόκριση επί της ΕΣΣΔ στο Ευρωμπάσκετ του 1989 μαζί με τους Φασούλα και Γιαννάκη.

Με αντίπαλο τον Σάβιτς σε ματς κόντρα στην Γιουγκοπλάστιγκα (1989/1990)

Πλέι Οφ πρωταθλήματος 1989/1990: Ο Άρης νικά κατά κράτος τον ΠΑΟΚ με 73-63 (σκορ που τιμά τους ασπρόμαυρους) και κατακτά το πρωτάθλημα. Γκάλης και Σούμποτιτς πανηγυρίζουν έντονα.

Στον γύρο του θριάμβου μετά την επικράτηση επί του ΠΑΟΚ με 75-62 στον τελικό του κυπέλλου 1990 στο ΣΕΦ

Ντέρμπι Ηρακλή-Άρη την περίοδο 1989/1990 με τους Γκάλη και Ίνγκραμ να σπάνε τα καλάθια

Όπως είναι αναμενόμενο κάποτε η περίοδος απόλυτης κυριαρχίας θα τελείωνε. Η περίοδος 1990/1991 ήταν μια σεζόν γεμάτη οικονομικά προβλήματα, διοικητική αστάθεια και έντονης αμφισβήτησης από τον ανεβασμένο πλέον ΠΑΟΚ ο οποίος ήταν η ανερχόμενη δύναμη.

Ο Άρης πορευόταν πλέον χωρίς τον Γιάννη Ιωαννίδη και δεν ήταν πια ανίκητος όπως παλιότερα. Ο Γκάλης θα συνεχίσει να βομβαρδίζει τα αντίπαλα καλάθια παρότι είναι σε προχωρημένη ηλικία (34). Στην Ευρώπη παραλίγο να προκριθεί σε 4ο συνεχόμενο final-4 με τις ήττες από Κίνγκστον και Σκαβολίνι να στοιχίζουν στον αυτοκράτορα.

Ο Γκάλης κόντρα στην Σκαβολίνι Πέζαρο (1990/1991)

Κόντρα σε όλα τα προβλήματα ο Άρης θα πάρει το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα νικώντας με δραματικό τρόπο τον ΠΑΟΚ στους τελικούς με νικητήρια καλάθια των Παναγιώτη Γιαννάκη και Μπραντ Σέλερς. Μετά την λήξη του 4ου τελικού, ο Γκάλης θα πιαστεί στα χέρια με τον Μπάνε Πρέλεβιτς, με αποτέλεσμα οι δύο παίκτες να τιμωρηθούν με αποκλεισμό 3 αγωνιστικών την επόμενη σεζόν. 

Άρης-ΠΑΟΚ 81-80 4ος τελικός 1990-1991

Ο Γκάλης με το τρόπαιο του πρωταθλητή Ελλάδας του 1991

5 Μαΐου 1991: Ο συνήθως ψύχραιμος Νίκος Γκάλης ξεσπάει σε έντονους πανηγυρισμούς και «πνίγει» αγκαλιάζοντας τον Παναγιώτη Γιαννάκη

Στον αθλητικό δικαστή με τον Πρέλεβιτς για το μεταξύ τους συμβάν

Το καλοκαίρι του 1991 θα αγωνιστεί  για τελευταία φορά με την «γαλανόλευκη» φανέλα, αποδεικνυόμενος 1ος σκόρερ για 4η φορά σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ στην καριέρα του. Μάλιστα θα μπορούσε να κλείσει την καριέρα του στην εθνική με μετάλλιο, αν η Ελλάδα δεν αυτοκτονούσε στο ματς με την Τσεχοσλοβακία όταν και έχασε με 123-113 στην παράταση, παρότι είχε φτάσει να προηγείται με 14 πόντους στο πρώτο ημίχρονο.

Η τελευταία φουρνιά της εθνικής Ελλάδας με τον Γκάλη στην σύνθεση της

Με την φανέλα της εθνικής στο  Ευρωμπάσκετ του 1991

Η σεζόν 1991/1992 ήταν μια μεταβατική περίοδος. Παρότι ο Άρης θα περιοριστεί μόνο στο κύπελλο, χάνοντας το πρωτάθλημα μετά από 7 χρόνια, ο Γκάλης θα συνεχίσει να σκοράρει κατά ριπάς: Σε ηλικία 35 ετών αναδείχτηκε 1ος σκόρερ όλων των εποχών στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ξεπερνώντας τον Βασίλη Γκούμα έχοντας 31 πόντους μ.ο., ενώ αναδείχθηκε 1ος σκόρερ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης παρά την κακή πορεία του Άρη στην φάση των ομίλων.

Στιγμιότυπο από την βράβευση του για την 1η θέση του σκόρερ όλων των εποχών στο Ελληνικό πρωτάθλημα (4 Μαρτίου 1992)

Πάρα την απώλεια του Ελληνικού πρωταθλήματος, ο Άρης ήταν λιοντάρι εκείνη την εποχή και ξέσπασε κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδας αποκλείοντας κατά σειρά τους Εθνικό, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Οι 18 πόντοι του στον νικηφόρο τελικό κυπέλλου κόντρα στην ΑΕΚ τον Μάιο του 1992 ήταν οι τελευταίοι του με τον Άρη. 

Ο Γκάλης στο τελευταίο ματς της καριέρας του με την φανέλα του Άρη φορώντας το «πένθιμο» μαύρο.

Ο τελευταίος αγώνας του Γκάλη με την φανέλα του Άρη

Λίγους μήνες αργότερα ήρθε σε ρήξη με την διοίκηση των «κίτρινων» και η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, των Γιαννακόπουλων, που έψαχνε την χαμένη του ταυτότητα ήταν γεγονός. Η  μεταγραφή αυτή προκάλεσε σεισμό στον χώρο του μπάσκετ.

Ο Γκάλης ποζάροντας την φανέλα του Παναθηναϊκού κατά την μεταγραφή του στην Αθηναϊκή ομάδα

Αναγεννητής του Παναθηναϊκού

Ο Παναθηναϊκός στις μέρες μας είναι μια από τις πιο πετυχημένες ομάδες της Ευρώπης με 6 κύπελλα πρωταθλητριών. Αυτό οφείλεται  σε μεγάλο βαθμό στην προσφορά του Γκάλη στην ομάδα των «πρασίνων».

Επί των ημερών του Γκάλη, η ομάδα του Παναθηναϊκού θα επιστρέψει στα τρόπαια (κόντρα μάλιστα στον Άρη στον τελικό κυπέλλου του 1993) ενώ την επόμενη σεζόν, πραγματοποιώντας εκπληκτικές εμφανίσεις  (στα 37 του χρόνια σκόραρε 30 πόντους κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Λιμόζ) θα αγωνιστεί στο final-4 του Τελ Αβίβ.

Η περιγραφή του κορυφαίου στο είδος του Βασίλη Σκουντή για την αναμέτρηση Άρη-Παναθηναϊκού με τον Γκάλη στο στρατόπεδο των πρασίνων

Ο Γκάλης στα 37 του «σκοτώνει» την πιο αμυντική ομάδα της Ευρώπης

Η παρουσία του στο final-4 του Τελ Αβίβ ήταν η 4η απόπειρα του Γκάλη για να στεφθεί  πρωταθλητής Ευρώπης και σε επίπεδο συλλόγων, όμως ο Ολυμπιακός του Γιάννη Ιωαννίδη του στέρησε αυτή την ευκαιρία στον ημιτελικό.

Οι 38 πόντοι που θα πετύχει συνολικά σε δύο αγώνες στο Τελ Αβίβ θα του δώσουν τον τίτλο του «πρώτου σκόρερ στην ιστορία των final-4», επίτευγμα που παραμένει όρθιο μέχρι και τις μέρες μας.

Ο Γκάλης σαν μέλος της 5αδας του Παναθηναϊκού

Στις αρχές του 1994/1995 θα αγωνιστεί για τελευταία φορά σε μεγάλο αγώνα, αποκλείοντας τον Ολυμπιακό στο κύπελλο Ελλάδας σημειώνοντας 13 πόντους.

Λίγο καιρό αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου του 1994, ο προπονητής του Παναθηναϊκού, Κώστας Πολίτης, σε αγώνα με τους Αμπελόκηπους θα επιλέξει να μην βάλει τον Γκάλη στην βασική 5αδα.

Αυτό εξόργισε τον «γκανγκστερ» που το θεώρησε προσβολή με αποτέλεσμα στο ημίχρονο να φύγει από το γήπεδο. Πολλοί  στο γήπεδο δεν το αντιλήφθηκαν, αλλά αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ο Γκάλης ήταν μέλος της αποστολής του Παναθηναϊκού και εν ενεργεία αθλητής γενικότερα.

Όσο και αν προσπάθησαν από τον Παναθηναϊκό, η απόφαση του Γκάλη να σταματήσει ήταν οριστική και το έκανε με κάθε επισημότητα μετά από 1 χρόνο, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1995.

Γκάλης και Πάσπαλι με την φανέλα του Παναθηναϊκού

Κώστας Πολίτης και Νίκος Γκάλης, μια σχέση ιδιαίτερα τεταμένη. 

Η ζωή μετά το μπάσκετ

Μετά την απόσυρση του ο ίδιος έχει φροντίσει να κρατάει μακριά του τα φώτα της δημοσιότητας. Ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με την αθλητική του κατασκήνωση που διατήρησε στην Χαλκιδική έως το 2006. Το 2007 έγινε μέλος του «FIBA Hall Of Fame» κατά την διάρκεια του Ευρωμπάσκετ εκείνης της χρονιάς, όταν και παρακολουθούσε από κοντά τις προσπάθειες της εθνικής μας.

Το 2004 είχε την τεράστια τιμή να ήταν ο 1ος λαμπαδηδρόμος στο ΟΑΚΑ, κατά την διάρκεια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας.

Τελετή έναρξης Ολυμπιακών αγώνων 2004

Στις 7 Μαΐου του 2013, 19 χρόνια μετά την απόσυρση του από το άθλημα, τιμήθηκε από την ΚΑΕ Άρης η οποία διοργάνωσε φιλικό με την Λιμόζ (στην οποία τότε ήταν προπονητής ο Παναγιώτης Γιαννάκης), με πλήθος παλιών συμπαικτών, αντιπάλων αλλά και απλού κόσμου να τον χειροκροτούν και τον αποθεώνουν για μια ακόμη φορά.

Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης της ΚΑΕ Άρης προς το πρόσωπο του

Από τον Ιούνιο του 2016, με εντολή της Ελληνικής κυβέρνησης το κλειστό γήπεδο του ΟΑΚΑ πήρε το όνομα του, ενώ από το 2017 ανήκει στο «Naismith Hall Of Fame», την υπέρτατη διάκριση που μπορεί να λάβει ένας μπασκετμπολίστας. Η ομιλία του μάλιστα κατά την διάρκεια της βράβευσης του ήταν μάλλον συγκινητική.

Σήμερα ζει μια οικογενειακή ζωή, όντας παντρεμένος από το 2005, ενώ κατά καιρούς παρευρίσκεται σε διάφορους αγώνες της ομάδας μπάσκετ του Άρη.

Η ομιλία του Γκάλη κατά την είσοδο του στο «Naismith Hall Of Fame»