Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

Οι μεγάλες ανατροπές της «βασίλισσας»




Το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» ήταν ένα από τα πρώτα γήπεδα που έχουν χαρακτηριστεί «κατηφορικά». Η «Βασίλισσα» της γηραιάς ηπείρου όντας η πολυνίκης ομάδα των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων δεν θα μπορούσε παρά να μην έχει την δική της ξεχωριστή θέση στην κατηγορία των μεγάλων ανατροπών.


Τι κι αν στον πρώτο αγώνα είχε ηττηθεί κατά καιρούς με μεγάλη διαφορά; Δεν είχε πει ακόμη την τελευταία της λέξη. Κατάφερνε συχνά με μια μεγάλη ανατροπή να πάρει μια επική πρόκριση στο τέλος. Πάμε να δούμε 5 από τις πιο σπουδαίες ανατροπές που έχει πραγματοποιήσει στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα.


Κύπελλο Πρωταθλητριών 1975-1976, Β’ γύρος
Ρεάλ Μαδρίτης-Ντέρμπι Κάουντι 5-1 (Πρώτος αγώνας: Ντέρμπι-Ρεάλ 4-1)

Ο Τσάρλι Τζορτζ με χατ τρικ οδήγησε την Ντέρμπι Κάουντι σε μια νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης με 4-1 στον πρώτο αγώνα επί Αγγλικού εδάφους. Το τελικό αποτέλεσμα φαινόταν πως έδινε την πρόκριση στην πρωταθλήτρια Αγγλίας. Ωστόσο η ομάδα του Σκωτσέζου προπονητή Ντέιβ Μακάι θα περνούσε μαρτυρικές στιγμές στην Ισπανική πρωτεύουσα.

Στα πρώτα τρία λεπτά της ρεβάνς ο Ρομπέρτο Μαρτίνες θα άνοιγε το σκορ. Ο ίδιος παίκτης θα έκανε το 2-0 στο 51’ ενώ ο Σαντιγιάνα θα έβαζε την «βασίλισσα» σε τροχιά πρόκρισης στο 55’. Το γκολ του Τσάρλι Τζορτζ στο 62’ φαινόταν λυτρωτικό για τους Άγγλους έως το 83’. Ο Χοσέ Μαρτίνες Σάντσες θα έστελνε σε εκείνο το σημείο τον αγώνα σε παράταση.

Ο Σαντιγιάνα έγραψε το όνομα του με μεγάλα γράμματα στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης σκοράροντας το 5ο γκολ στο 100’ δίνοντας στην πρωταθλήτρια Ισπανίας μια τεράστια ανατροπή.


Σε τόπο μαρτυρίου εξελίχθηκε το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» για την Ντέρμπι Κάουντι



Κύπελλο UEFA 1984-1985, Γ’ γύρος
Ρεάλ Μαδρίτης-Άντερλεχτ 6-1 (Πρώτος αγώνας: Άντερλεχτ-Ρεάλ 3-0)

Ο πρώτος αγώνας στο Βέλγιο ήταν καταστροφικός για τους Ισπανούς. Η Άντερλεχτ με το 3-0 του πρώτου αγώνα κρατούσε στην τύχη στα χέρια (και κυρίως) στα πόδια της. Η Ρεάλ Μαδρίτης χρειαζόταν αρκετά γκολ για να συνεχίσει την Ευρωπαϊκή της πορεία. Κάτι που στο τέλος το κατάφερε.


Στον επαναληπτικό τον χορό των τερμάτων άνοιξε μόλις στο 3’ ο Μανουέλ Σάντσις. Μεγάλος πρωταγωνιστής της ρεβάνς ήταν ο Εμίλιο Μπουντραγκένιο ο οποίος με χατ-τρικ στοίχειωσε για αρκετό καιρό τα όνειρα των Βέλγων. Τον θρίαμβο με το εκπληκτικό 6-1 συμπλήρωσε ο Χόρχε Βαλδάνο με δύο γκολ στο Α’ ημίχρονο ενώ ο Περ Χάνσεν Φρίμαν μείωσε προσωρινά σε 3-1 για την Άντερλεχτ στο 34’.


Ρεάλ Μαδρίτης-Άντερλεχτ 6-1


Κύπελλο UEFA 1984-1985, Ημιτελικά
Ρεάλ Μαδρίτης-Ίντερ 3-0 (Πρώτος αγώνας: Ίντερ-Ρεάλ 2-0)


Ο αγώνας με την Ίντερ στο Μιλάνο αποδείχτηκε μια πολύ δύσκολη διαδικασία για τους Μαδριλένους. Οι Ιταλοί ταξίδεψαν με το 2-0 στις αποσκευές τους στην Μαδρίτη. Όπως αποδείχτηκε αυτό δεν ήταν αρκετός. Ο Σαντιγιάνα ήταν και πάλι παρών για την «βασίλισσα». Με δύο δικά του τέρματα ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα. Ο Μίσελ (ο μετέπειτα προπονητής του Ολυμπιακού) πέτυχε στο 57’ το γκολ που χάρισε στην Ρεάλ Μαδρίτης άλλη μια μεγάλη ανατροπή και μια ιστορική πρόκριση στους τελικούς του Κυπέλλου UEFA.

Ο Σαντιγιάνα στέλνει τους Ιταλούς στην «κόλαση»


Ρεάλ Μαδρίτης-Ίντερ 3-0 


Κύπελλο UEFA 1985-1986, Γ’ γύρος
Ρεάλ Μαδρίτης-Γκλάντμπαχ 4-0 (Πρώτος αγώνας: Γκλάντμπαχ-Ρεάλ 5-1)

Ο αγώνας της 27ης Νοεμβρίου του 1985 ήταν ένας εφιάλτης για την Ισπανική ομάδα. Σε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις της γνώρισε την συντριβή με 5-1 στο Ντίσελντορφ από την Μπορούσια Μένχενγκλάντμπαχ. Ωστόσο, όντας μπαρουτοκαπνισμένη από τις ανατροπές της προηγούμενης σεζόν, γνώριζε το έργο της.


Το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» αποδείχτηκε κατηφορικό (και) για την Γκλάντμπαχ. Οι Χόρχε Βαλδάνο και Καστιγιάνα έδωσαν άλλη μία παράσταση σημειώνοντας από δύο γκολ ολοκληρώνοντας μία από τις συγκλονιστικότερες ανατροπές όλων των εποχών στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα.


Ο Σαντιγιάνα αγωνιζόμενος με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, πρωταγωνιστής σε μεγάλες ανατροπές της «βασίλισσάς» 


Ρεάλ Μαδρίτης-Μπορούσια Μένχενγκλάντμπαχ 4-0


UEFA Champions League 2015-2016, Φάση των «16»
Ρεάλ Μαδρίτης-Βολφσμπουργκ 3-0 (Πρώτος αγώνας: Βολφσμπουργκ-Ρεάλ 2-0)

Οι Κυπελλούχοι Γερμανίας έβαλαν δύσκολα στην ομάδα του Ζινεντίν Ζιντάν κερδίζοντας την με 2-0 στον πρώτο αγώνα της Γερμανίας. Σε κάθε περίπτωση η Ρεάλ Μαδρίτης είχε την φανέλα και την πείρα να γυρίσει την κατάσταση.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο σε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του πήρε πάνω του την πρόκριση με χατ τρικ. Ήδη στο 17’ είχε ισοφαρίσει με δύο γρήγορα γκολ το σκορ του πρώτου αγώνα. Η αποβολή του Ντράξλερ για την Βόλφσμπουργκ στο 34’ διέλυσε ουσιαστικά όποια όνειρα για πρόκριση είχαν οι Γερμανοί.


Ο Ρονάλντο ολοκλήρωσε την ανατροπή στο 77’ με την ομάδα του να κατακτά στο τέλος της σεζόν το 11ο Κύπελλο Πρωταθλητριών-Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της.


Ο Κριστιάνο Ρονάλντο σε μια από τις εμβληματικότερες του εμφανίσεις


Ρεάλ Μαδρίτης-Βόλφσμπουργκ 3-0


Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Η μυθική Dream Team του 1992



Η εθνική ομάδα των Η.Π.Α. στους ολυμπιακούς αγώνες του 1992 είναι με διαφορά ότι καλύτερο έχει υπάρξει στο διεθνές μπάσκετ.

Ήταν μια ομάδα βγαλμένη από άλλο γαλαξία. Η ομάδα αποτελούταν από τους Μάικλ Τζόρνταν, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Λάρι Μπερντ, Μάτζικ Τζόνσον, Σκότι Πίπεν, Πάτρικ Γιούιν, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Καρλ Μαλόουν, Τζον Στόκτον, Κρις Μάλιν, Κλάιντ Ντρέξλερ και Κρίστιαν Λάιτνερ (ο τελευταίος ήταν ο μοναδικός μη επαγγελματίας εκείνης της ομάδας και ο οποίος πήρε την θέση του Ρόι Τάρπλει που εκείνο τον καιρό έκανε τις πρώτες του προπονήσεις με τον Άρη). Η σύνθεση της ομάδας προκαλεί σοκ, ήταν μια ομάδα όνειρο που όμοια της δεν υπήρξε μάλλον δεν πρόκειται να δούμε ποτέ ξανά.


Το πρωτοσέλιδο του Sports Illustrated για την USA Team 1992



Μόνο τυχαίο άλλωστε δεν είναι το γεγονός ότι από την παραπάνω 12άδα, οι 11 παίκτες βρίσκονται στο ''Hall of fame''. Επάξια λοιπόν θεωρείται η καλύτερη ομάδα μπάσκετ όλων των εποχών. Τα πράγματα στην προηγούμενη Ολυμπιάδα, αυτή του 1988, ήταν διαφορετικά. Στην  Σεούλ περιορίστηκαν στην 3η θέση, αφού ηττήθηκαν στον ημιτελικό από την Ε.Σ.Σ.Δ. με 82-76. Αυτό ήρθε σαν συνέπεια του απαγορευτικού της FIBA να μην αγωνίζονται οι επαγγελματίες παίκτες του NBA στις διοργανώσεις της.

Αυτή η απόφαση άλλαξε το επόμενο έτος όταν η FIBA στο παγκόσμιο συνέδριο της, άρει την παραπάνω επιλογή της. Ο τότε γενικός γραμματέας της FIBA Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς ήταν ο βασικός εκφραστής αυτής της ιδέας: «Το ιδανικό είναι να παίζουν οι καλύτεροι κόντρα στους καλύτερους. Μόνο έτσι θα προοδεύσει το άθλημα». Πλέον ο δρόμος για την συμμετοχή των σούπερ σταρ του NBA στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση της υφηλίου ήταν ανοικτός.


Λάρι Μπερντ, Μάικλ Τζόρνταν, Μάτζικ Τζόνσον στις υπηρεσίες της "Αστερόεσσας" 


 Ο δρόμος προς την κορυφή:
Οι Η.Π.Α. ήταν η προσωποποίηση της φράσης ‘’αποθέωση του μπάσκετ’’. Στον δρόμο προς το χρυσό μετάλλιο πέτυχαν 8 νίκες (χωρίς φυσικά να ηττηθούν σε κανένα ματς) με μ.ο. 117 πόντους και μ.ο. διαφοράς νίκης τους 44 πόντους.

Η πορεία της Dream Team μέχρι τον τελικό:
26 Ιουλίου: Η.Π.Α.-Αγκόλα  116-48
27 Ιουλίου: Η.Π.Α.-Κροατία 103-70
29 Ιουλίου: Η.Π.Α.-Γερμανία 111-68
31 Ιουλίου: Η.Π.Α.-Βραζιλία 127-83
2 Αυγούστου: Η.Π.Α.-Ισπανία 122-81
4 Αυγούστου: Η.Π.Α.-Πουέρτο Ρίκο 115-77
6 Αυγούστου: Η.Π.Α.-Λιθουανία 127-76

Στον τελικό της 8ης Αυγούστου η Κροατία του μυθικού Ντράζεν Πέτροβιτς, δεν κατέβηκε με πολλές προσδοκίες. Για την ακρίβεια το μόνο στοίχημα της Κροατίας ήταν να αποδείξει ότι ήταν η καλύτερη γήινη ομάδα του κόσμου (μιας και όπως προείπαμε οι Η.Π.Α. ήταν… άλλο γαλαξία). Και έως ένα σημείο τα κατάφεραν. Στα 10:16 βρέθηκαν να προηγούνται με 26-25, όμως μετά το ματς ήταν ένας μονόλογος για τους Αμερικανούς. Τελικό σκορ 117-85 και οι Η.Π.Α. χρυσοί ολυμπιονίκες. Και με την βούλα η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών.


Ο Ντράζεν Πέτροβιτς ήταν ο μόνος που... τόλμησε να κοιτάξει τον Τζόρνταν στα μάτια στο τουρνουά της Βαρκελώνης.


Oι επιδόσεις των παικτών:
Μάικλ Τζόρνταν: 14,9 πόντοι, 2,4 ριμπάουντ, 4,8 ασίστ
Σκότι Πίπεν: 9 πόντοι, 2,1 ριμπάουντ, 5,9 ασίστ
Τζον Στόκτον: 2,8 πόντοι, 0,3 ριμπάουντ, 2 ασίστ
Καρλ Μαλόουν: 13 πόντοι, 5,3 ριμπάουντ, 1,1 ασίστ
Μάτζικ Τζόνσον: 8 πόντοι, 2,3 ριμπάουντ, 5,5 ασίστ
Λάρι Μπερντ: 8,4 πόντοι, 3,8 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ
Πάτρικ Γιούινγκ: 9,5 πόντοι, 5,3 ριμπάουντ, 0.4 ασίστ
Κρις Μάλιν: 12,9 πόντοι, 1,6 ριμπάουντ, 3,6 ασίστ
Ντέιβιντ Ρόμπινσον: 9 πόντοι, 4,1 ριμπάουντ, 0,9 ασίστ
Τσαρλς Μπάρκλεϊ: 18 πόντοι, 4,1 ριμπάουντ, 2,4 ασίστ (MVP του τουρνουά)
Κλάιντ Ντρέξλερ: 10,5 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 3,6 ασίστ
Κρίστιαν Λέτνερ: 4,8 πόντοι, 2,5 ριμπάουντ, 0,4 ασίσt

Η εθνική ομάδα των Η.Π.Α. με την συγκεκριμένη σύνθεση δεν παρουσιάστηκε ποτέ ξανά στα παρκέ. Έδωσε μόνο 14 επίσημους αγώνες: 6 στους Παναμερικανικούς αγώνες στο Πόρτλαντ (από τις 27 Ιουνίου έως τις 5 Ιουλίου) και άλλους 8 στην Βαρκελώνη. Όμως προσέφερε τόσο πλούσιο θέαμα που όσα χρόνια και αν περάσουν, θα είναι πάντα ομάδα σταθμός στην ιστορία του παγκοσμίου μπάσκετ.


Οι χρυσοί Ολυμπιανίκες του μπάσκετ ανδρών στην Ολυμπιάδα του 1992

Croatia vs. USA ft Michael Jordan & The Dream Team


Πέμπτη 12 Μαρτίου 2020

Οι φοβερές κόντρες Άρσεναλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που άφησαν εποχή



Είναι αλήθεια πως εδώ και μερικά χρόνια οι δύο ομάδες είναι φαντάσματα των τεράστιων ομάδων που ήταν στο παρελθόν. Ειδικότερα στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και στις αρχές του τρέχοντος αιώνα, οι δύο γίγαντες αποτελούσαν τους μεγαλύτερους Βρετανικούς συλλόγους. Εκείνη την εποχή κάθε μεταξύ τους συνάντηση ήταν αυτή που έκρινε τους εκάστοτε τίτλους.

Όποια και αν είναι η αγωνιστική κατάσταση τους, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ αποτελούν τις 2 από τις 3 πολυνίκεις ομάδες του νησιού. Συνεπώς κάθε μεταξύ τους αναμέτρηση τραβάει πάνω της τα μάτια όλου του Ευρωπαϊκού φίλαθλου κοινού.


Ο τελικός των 5 λεπτών
Ένα από τα παλιότερα ματς των δύο μονομάχων που έμεινε στην ιστορία ήταν ο μεταξύ τους τελικός του FA Cup το 1979. Ήταν ένας από τους συναρπαστικότερους αγώνες όλων των εποχών στην ιστορία του θεσμού. Στο «Γουέμπλεϊ» η Άρσεναλ φάνηκε να καθαρίζει από το Α’ ημίχρονο τον τελικό με τα γκολ του Τάμπλοτ στο 12’ και του Στέιπλετον στο 43’.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν το έβαλε κάτω και ελάχιστα έλειψε να κάνει ένα τρομερό comeback ισοφαρίζοντας σε 2-2 στα τελευταία λεπτά με τους ΜακΚουίν (86’) και ΜακΛρόι (88’).

Εντέλει οι Λονδρέζοι επέδειξαν στόφα μεγάλης ομάδας και κατέκτησαν το τρόπαιο με πλασέ του Σάντερλαντ σε κενή εστία στο 89’. Έμεινε στην ιστορία σαν ο «τελικός των 5 λεπτών» εξαιτίας της διακύμανσης του σκορ στα τελευταία λεπτά.


Ο Σάντερλαντ πανηγυρίζει το νικητήριο τέρμα





Η επιστροφή της Άρσεναλ και η γκολάρα του Όβερμαρς
Το πρώτο μισό της σεζόν 1997/1998 δεν ήταν το ιδανικότερο για τους «κανονιέρηδες». Οι Λονδρέζοι είδαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να αγγίζει την κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ στα μέσα της σεζόν, την ώρα που η Άρσεναλ βρισκόταν 7 βαθμούς πίσω της.

Η αντεπίθεση της ομάδας του Αρσέν Βενγκέρ και οι ήττες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την Κόβεντρι Σίτι, την Σαουθάμπτον και την Λέστερ Σίτι εκμηδένισαν την υπέρ διαφορά της ομάδας του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Το ντέρμπι της 14ης Μαρτίου του 1998 ήταν αυτό που εν πολλοίς καθόρισε τον μετέπειτα πρωταθλητή Αγγλίας.
Η Άρσεναλ πέρασε νικηφόρα από το «Ολντ Τράφορντ» με ένα εκπληκτικό γκολ στα τελευταία λεπτά του αγώνα από τον Μαρκ Όβερμαρς, ο οποίος πραγματοποίησε μια εκπληκτική εμφάνιση εκείνο το απόγευμα. Στο τέλος της χρονιάς η Άρσεναλ πήρε τον τίτλο με 1 βαθμό διαφορά, ο οποίος ήταν και ο 1ος επί των ημερών του Βενγκέρ στον πάγκο των Λονδρέζων.



Η ιστορική άλωση του Μάντσεστερ από τον Μαρκ Όβερμαρς


Η κούρσα του Ράιαν Γκιγκς και το Τρεμπλ
Την σεζόν 1998/1999 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα ολοκλήρωνε το ιστορικό Τρεμπλ της, αν δεν αναλάμβανε δράση ο εμβληματικός Ράιαν Γκιγκς. Στους ημιτελικούς του FA Cup οι «Κόκκινοι Διάβολοι» βρήκανε μπροστά τους την Άρσεναλ.

Στις 11 Απριλίου του 1999 ο πρώτος αγώνας των δύο ομάδων στο «Βίλα Παρκ» έληξε ισόπαλος με 0-0. Συνεπώς οι δύο αντίπαλοι κλήθηκαν να δώσουν επαναληπτικό τρεις μέρες αργότερα στο ίδιο γήπεδο.

Το σκορ παρέμεινε ισόπαλο και στον επαναληπτικό (1-1) κι έτσι οδηγήθηκαν στην παράταση. Ύστερα από 109 λεπτά αγώνα, ο Ράιαν Γκιγκς έγραψε ιστορία βάζοντας ένα από τα καλύτερα γκολ στην ιστορία του θεσμού. Ο Ουαλός έκλεψε την μπάλα πίσω από τον χώρο του κέντρου εκμεταλλευόμενος μια λάθος πάσα του Βιεϊρά. Με ένα τρομερό σπριντ προσπέρασε 4 παίκτες των «κανονιέρηδων» και εκτέλεσε τον Ντέιβιντ Σίμαν, παρότι μπορούσε να δώσει πάσα στον ελεύθερο Πωλ Σκόουλς.

Ο δε πανηγυρισμός του, βγάζοντας την μπλούζα και γίνοντας «κουβάρι» με τους συμπαίκτες του, έχει αποτυπωθεί κι αυτός στην συνείδηση όλων των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.






Η μάχη του Ολντ Τράφορντ και το σπάσιμο του αήττητου της Άρσεναλ
Ένα ντέρμπι το οποίο ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα μεταξύ των δύο αντιπάλων ήταν αυτό της 21ης Σεπτεμβρίου του 2003 στο Μάντσεστερ.

Το τελικό 0-0 συνοψίζει ότι συνέβη σε εκείνο τον αγώνα ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν διεκδίκησε δάφνες ποιότητας. Ωστόσο ήταν μια πραγματική μάχη επί χόρτου μεταξύ των παικτών. Σε εκείνο το ματς είχαν σφυριχτεί συνολικά 31 φάουλ ενώ η επεισοδιακή αποβολή του Πατρίκ Βιεϊρά στο 80’ ανάγκασε την Άρσεναλ να παίξει πιο παθητικά.

Στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε πέναλτι ύστερα από πτώση του Ντιέγκο Φορλάν μέσα στην περιοχή. Ο Ρουντ φαν Νίστελροϊ ανέλαβε την εκτέλεση, με την μπάλα ωστόσο να καταλήγει στο δοκάρι.

Οι παίκτες της Άρσεναλ ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς και ο Κίον ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Ολλανδό επιθετικό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αμέσως οι παίκτες των δύο ομάδων πιάστηκαν στα χέρια και για λίγα λεπτά επικράτησε πανδαιμόνιο. Η Άρσεναλ με εκείνο τον ηρωικό βαθμό πέρασε «αλώβητη» από το «Ολντ Τράφορντ» και κατέκτησε αήττητη στο τέλος της σεζόν τον τίτλο της Πρωταθλήτριας Αγγλίας.


Μια κακή μέρα για τον Ολλανδό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ



Έως το απόγευμα της 24ης Οκτωβρίου του 2004 οι «Κανονιέρηδες» έτρεξαν ένα σερί 49 αήττητων αγώνων. Αυτό έμελλε να καταρρεύσει στο «Ολντ Τράφοντ» στην 10η αγωνιστική της σεζόν 2004/2005.

Ο Ρουντ φαν Νίστελροϊ ευστόχησε σε πέναλτι στο 73΄ του αγώνα ξορκίζοντας την κακή στιγμή της προηγούμενης χρονιάς. Τον θρίαμβο των «κόκκινων διαβόλων» ολοκλήρωσε ο Γουέιν Ρούνεϊ ανήμερα των 19ων γενεθλίων του. Το τελικό 2-0 ήταν αυτό που έβαλε τέλος στο απίστευτο σερί των «invincibles».

Εκείνη η αναμέτρηση έχει μείνει στην ιστορία για εξωαγωνιστικούς λόγους ως η «μάχη του μπουφέ». Μέσα στην φυσούνα του γηπέδου, ένας παίκτης της Άρσεναλ (ο οποίος εικάζεται ότι ήταν ο Σεσκ Φάμπρεγκας) πέταξε μέσα σε στιγμή έντασης ένα κομμάτι πίτσα στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Στην συνέντευξη τύπου ο Αρσέν Βενγκέρ βρυχήθηκε κατά των διαιτητικών αποφάσεων του Μάικ Ράιλι, ενώ αποκάλεσε τον Φαν Νίστελροϊ ως «απατεώνα». Χρόνια αργότερα, το 2013 και λίγο μετά την απόσυρση του από την προπονητική, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον παραδέχτηκε πως η «μάχη του μπουφέ» επηρέασε αρνητικά τις σχέσεις του με τον Αρσέν Βενγκέρ.





Ρόι Κιν εναντίον Πατρίκ Βιειρά
Ο Ρόι Κιν ήταν γνωστός για το οξύθυμο του χαρακτήρα του και για το ότι πάντα έμπαινε μπροστά για τους συμπαίκτες του. Αρκετές φορές ξεπερνούσε τα όρια του μη επιτρεπτού. Αξέχαστο θα μείνει ένα συμβάν στο «Χάϊμπουρι» τον Φεβρουάριο του 2005. 

Ο Πατρίκ Βιεϊρά ήρθε σε διαπληκτισμό με τον Γκάρι Νέβιλ στην φυσούνα του γηπέδου, με μερικούς να κάνουν λόγο ακόμη και για ψυχολογικό πόλεμο από τον Γάλλο προς τον Άγγλο αμυντικό. Όταν ο Κιν αντιλήφθηκε το περιστατικό εξαγριώθηκε και φώναξε προς τον διαιτητή «Πες του να βουλώσει το στόμα του». Όλα αυτά φυσικά σε ζωντανή μετάδοση από το Sky Sports.




Η «8άρα» της Γιουνάιτεντ στο 1ο ντέρμπι της χρονιάς
Η 28η Αυγούστου του 2011 είναι μια από τις πιο εφιαλτικές ημερομηνίες στην ιστορία της Άρσεναλ. Μετά τις απώλειες των Σεσκ Φάμπρεγκας και Σαμίρ Νασρί, οι «κανονιέρηδες» ήταν μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Και αυτό φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο του «Ολντ Τράφορντ» όπου πέρασε μαρτυρικές στιγμές από την ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Ο Γουέιν Ρούνεϊ διένυε τις καλύτερες μέρες της καριέρας του και σε εκείνο το ματς ήταν απλά ασταμάτητος. Πέτυχε χατ-τρικ και βοήθησε σε τεράστιο βαθμό να κερδίσει η ομάδα του με το ασύλληπτο 8-2. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη σε διαφορά τερμάτων νίκη στην προϊστορία μεταξύ των 2 συλλόγων.




Μια θριαμβευτική ημέρα για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ


Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020

Η ημέρα που ξύπνησε το θηρίο του Κόμπι Μπράιαντ



Η ξαφνική απώλεια του Κόμπι Μπράιαντ στις 26 Ιανουαρίου του 2020 (μόλις στα 41 του χρόνια) σόκαρε όλο τον κόσμο του μπάσκετ και όχι μόνο. Υπήρξε από τους λίγους αθλητές σε όλα τα σπορ που πέρασε στην σφαίρα του μύθου και υπήρξε ίνδαλμα για εκατομμύρια παιδιά που λάτρεψαν την πορτοκαλί θεά.

Κάθε αρχή και δύσκολη. Στην 1η σεζόν του στο ΝΒΑ (1996-1997) ο Κόμπι Μπράιαντ είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής (μόλις 15 λεπτά συμμετοχής) καθότι ήταν μόλις 18 ετών και χωρίς μάλιστα να προέρχεται από το NCAA.

Στα πλέι οφ εκείνης της χρονιάς οι Λέικερς αντιμετώπιζαν τους Γιούτα Τζαζ στους ημιτελικούς της δυτικής περιφέρειας. Με τους Τζαζ να προηγούνται με 3-1 νίκες οι Λέικερς έψαχναν ένα θαύμα μέσα στην "Vivint Smart Home Arena".

Στο τελευταίο και κρισιμότερο ματς ο Σακίλ Ο'Νιλ είχε αποβληθεί με 6 φάουλ λίγο πριν το τέλος της αναμέτρησης. Ο έφηβος "Μπλακ Μάμπα" κλήθηκε από τον προπονητή του να τραβήξει το κουπί για την ομάδα του. Όπως επικαλέστηκε ο προπονητής των Λέικερς Ντελ Χάρις ο Κόμπι ήταν ο ιδανικός  με την υπάρχουσα κατάσταση για το 1 vs 1.


Ο κόουτς Ντελ Χάρις με τον νεαρό Κόμπι Μπράιαντ



Ωστόσο ο Μπράιαντ δεν ήταν έτοιμος με αποτέλεσμα να κάνει 4 συνεχόμενα έρμπολ, να αποκλειστεί η ομάδα του και το φανατισμένο πλήθος των γηπεδούχων να πανηγυρίζει σε κάθε αποτυχία του.

Αυτό θα στραγγάλιζε την ψυχολογία κάθε έφηβου αθλητή. Όχι όμως του Κόμπι. Όπως είπε ο ίδιος όταν επέστρεψε η ομάδα στην βάση της ο ίδιος τηλεφώνησε στον Σόνι Βακάρο. Όταν αυτός τον ρώτησε για το πως αισθανόταν μετά από την άσχημη εξέλιξη στην Γιούτα ο Κόμπι του απάντησε "Ας πάνε να γαμηθούν. Ήμουν ο μόνος που τόλμησε να αναλάβει την ευθύνη".

Από τότε ο Μπράιαντ δούλεψε πολύ σκληρά. Αυτός ο εγωισμός και το απίστευτο winner mentality του επέτρεψε να θεωρείτε ως ο 2ος μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών μετά τον Μάικλ Τζόρνταν.


Kobe Bryant airball party - Lakers @ Utah - Game 5, 1997 Playoffs