H σημαία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Λένε πως οι πραγματικές σημαίες δεν κατεβαίνουν ποτέ από τον ιστό τους. Αυτό δεν ισχύει πάντα, τουλάχιστον όχι για τον Γουέιν Ρούνεϊ.

Ο Άγγλος επιθετικός μπορεί εδώ και καιρό να μην ανήκει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως όλη του η καριέρα είναι συνδεδεμένη με τους «κόκκινους διαβόλους» στους οποίους πέρασε τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια.

Ο Ρούνεϊ γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 24 Οκτωβρίου του 1985 και από μικρός, όπως όλα τα παιδιά στην Αγγλία, είχε όνειρο να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Στα 9 του χρόνια εντάχθηκε στις ακαδημίες της Έβερτον, η οποία υπήρξε η αγαπημένη του ομάδα. Την περίοδο 1995/1996 σκόραρε 114 γκολ σε 29 αγώνες για την παιδική ομάδα της Έβερτον και από τα 15 του ήταν μέλος της U19 του Αγγλικού συλλόγου.

Το 2002 με την ομάδα νέων της Έβερτον θα φτάσει έως τον τελικό του FA Cup (κατηγορίας νέων) πετυχαίνοντας συνολικά 8 γκολ. Στην τελικό μπορεί η Έβερτον να ηττήθηκε με 4-2 από την Άστον Βίλλα, ωστόσο ο πανηγυρισμός του στο γκολ που πέτυχε τράβηξε τα βλέμματα, με το εσωτερικό φανελάκι που έγραφε «once a blue, always a blue». Ο προβιβασμός του στην αντρική ομάδα της Έβερτον ήταν κάτι αναμενόμενο.

Η έναρξη της επαγγελματικής καριέρας

Πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 20 Απριλίου του 2002 σε αγώνα κόντρα στην Σαουθάμπτον. Πέρασε δύο σεζόν με τα «ζαχαρωτά» όπου και άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστός. Στις 19 Οκτωβρίου πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ κόντρα στην Άρσεναλ, στην νίκη της Έβερτον με 2-1, τραβώντας τα βλέμματα όλων των μεγάλων συλλόγων. 

Το γκολ του Ρούνει κόντρα στην Άρσεναλ

Τον Δεκέμβριο του 2002 ψηφίστηκε από το BBC ως ο «καλύτερος νέος παίκτης» και μέχρι το τέλος της σεζόν έφτασε τα 8 γκολ με την φανέλα της Έβερτον.

Την επόμενη σεζόν ανέβασε ακόμη περισσότερο την απόδοση του με τα «ζαχαρωτά» σκοράροντας σε καίρια ματς ενώ πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την εθνική Αγγλίας, πετυχαίνοντας το πρώτο του γκολ τον Σεπτέμβριο του 2003 απέναντι στην ομάδα της ΠΓΔΜ.

 Με το εθνόσημο στο στήθος σε αγώνα της εθνικής Αγγλίας στα Σκόπια

Η μεταγραφή στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το Ευρωπαϊκό ντεμπούτο με χατ τρικ

Την μεγαλύτερη απόφαση της ζωής του την πήρε τον Αύγουστο του 2004. Η Έβερτον του είχε αυξήσει τις αποδοχές του και προσπαθούσε να τον κρατήσει στο «Γκούντισον Παρκ» απορρίπτοντας πρόταση της Νιουκάσλ Γιουνάιτεντ.

Τελικά ο νεαρός Άγγλος έπεισε την Έβερτον να τον αφήσει να φύγει και μεταπήδησε στην ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και στο «Ολντ Τράφορντ». Οι συνθήκες στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν πολύ πιο απαιτητικές απ’ ότι στην Έβερτον και ο ίδιος φρόντισε να δικαιώσει γρήγορα τις 26.000.000£ που δαπανήθηκαν για την μεταγραφή του.

Ο Ρούνει κατά την παρουσίαση του στο «Ολντ Τράφορντ»

Έκανε το πιο ονειρικό ντεμπούτο που θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ κάποιος ποδοσφαιριστής. Στις 28 Σεπτεμβρίου του 2004, στην πρώτη του εμφάνιση με την φανέλα των «κόκκινων διαβόλων» σκόραρε 3 γκολ και μοίρασε 1 ασίστ απέναντι στην Φενερμπαχτσέ στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Με αυτό το επίτευγμα έγινε ο νεαρότερος παίκτης που πετυχαίνει χατ τρικ σε Ευρωπαϊκό αγώνα.

Τρελαίνοντας τους Τούρκους της Φενερμπαχτσέ

Το ονειρικό ντεμπούτο του Ρούνει με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Σύντομα ο Ρούνει άρχισε να «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα σημειώνοντας 36 γκολ στις 2 πρώτες σεζόν, χωρίς ωστόσο να κατακτήσει κάποιον σημαντικό τίτλο, παρά μόνο το Λιγκ Καπ του 2005/2006.

Μεταξύ αυτών των γκολ θα πετύχει ένα τέρμα σπάνιας ομορφιάς, τον Απρίλιο του 2005 όταν και με βολέ 30 μέτρα από την εστία κεραυνοβόλησε τον τερματοφύλακα της Νιουκασλ Γιουνάιτεντ.

Το γκολ του Ρούνει με την Νιουκαστλ Γιουνάιτεντ

Την περίοδο 2005/2006 θα αρχίσει να παίζει μπάλα και «εκτός γηπέδου» πρωταγωνιστώντας κατά καιρούς σε διάφορες διαφημίσεις γνωστών εταιρειών αθλητικής ένδυσης και κινητής τηλεφωνίας ενώ θα φιγουράρει και στο εξώφυλλο των «FIFA» από το 2006 έως και το 2012.

Συμπρωταγωνιστής με τον Ροναλντίνιο στο εξώφυλλο του FIFA 2006

Το επεισόδιο με τον Ρονάλντο στο Μουντιάλ του 2006

Στα τέλη της σεζόν 2005/2006, ο Ρούνει έκανε αγώνα δρόμου για να ξεπεράσει έναν τραυματισμό που αντιμετώπιζε στο πόδι και να αγωνιστεί κανονικά στο Μουντιάλ στα γήπεδα της Γερμανίας.

Αγωνίστηκε χωρίς να σκοράρει στους αγώνες απέναντι στο Τρινιντάντ & Τομπάγκο και την Σουηδία. Στον προημιτελικό με την Πορτογαλία ήρθε αντιπαράθεση με τον συμπαίκτη του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ήταν στο 62’ του προημιτελικού όταν και σε μία διεκδίκηση της μπάλας με τον Ρικάρντο Καρβάλιο, ο διαιτητής υπέδειξε φάουλ υπέρ της Ιβηρικής ομάδας. Ο Ρονάλντο πήγε να μιλήσει στον διαιτητή και ο Ρούνει, όντας νευριασμένος, τον έσπρωξε προκαλώντας τις αντιδράσεις των Πορτογάλων.

Ο Ρούνει αποβλήθηκε από τον αγώνα και οι Πορτογάλοι προκρίθηκαν στην διαδικασία των πέναλτι με 3-1 (0-0 ύστερα από 120’). Ο Άγγλος επιθετικός δήλωσε αργότερα για τον συμπαίκτη του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ «Δεν νιώθω κακία για τον Ρονάλντο, απλά με ενόχλησε που αποφάσισε να αναμιχθεί στην φάση».

Σε κάθε περίπτωση αυτό το περιστατικό δεν όξυνε τις σχέσεις του με τον Πορτογάλο ποδοσφαιριστή.

Το πρώτο πρωτάθλημα με την Γιουνάιτεντ

Την σεζόν 2006/2007 έμελλε να πάρει επιτέλους έναν βαρυσήμαντο τίτλο με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και για τους Άγγλους πιο βαρυσήμαντος από όλους τους τίτλους είναι φυσικά αυτός της Πρέμιερ Λιγκ.

Μπορεί να άρχισε την σεζόν μένοντας χωρίς γκολ για 10 σερί αγωνιστικές αλλά όταν πήρε μπρος τίποτα δεν τον σταμάτησε. Στις 28 Οκτωβρίου του 2006, σε εκτός έδρας αναμέτρηση ξόρκισε την κακοδαιμονία του με ένα χατ τρικ κόντρα στην Μπόλτον.

Μέχρι το τέλος της σεζόν σημείωσε άλλα 20 τέρματα βοηθώντας στα μέγιστα για την κατάκτηση της 16ης Πρέμιερ Λιγκ στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παράλληλα ήταν βασικός πρωταγωνιστής στην πορεία των «κόκκινων διαβόλων» έως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ με γκολ κόντρα στις Ρόμα και Μίλαν.

Πανηγυρίζοντας τον τίτλο με τον Κριστιάνο Ρονάλντο

Κόντρα στην Ρόμα για το Τσάμπιονς Λιγκ

Στην κορυφή της Ευρώπης

Την σεζόν 2007/2008 πήρε την φανέλα με το νούμερο 10 το οποίο τελευταία φορά το φορούσε ο Ρουντ Φαν Νίστελροι. Επέστρεψε από έναν τραυματισμό 6 εβδομάδων σκοράροντας κόντρα στην Ρόμα για την φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ.

Παρότι ταλαιπωρήθηκε από αρκετούς τραυματισμούς εκείνη την σεζόν, σκόραρε συνολικά 18 φορές και μοίρασε άλλες 12 ασίστ. Με τον Κριστιάνο Ρονάλντο αποτέλεσαν το κορυφαίο επιθετικό δίδυμο της Ευρώπης και με απολογισμό 60 γκολ οδήγησαν τους «κόκκινους διαβόλους» στην κορυφή της Ευρώπης.

Κορυφαία στιγμή της σεζόν (και φυσικά της καριέρας του) η επικράτηση επί της Τσέλσι στον Αγγλικό εμφύλιο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο «Λουζνίκι» της Μόσχας.

Με το ιερό δισκοπότηρο του Τσάμπιονς Λιγκ στα χέρια

Την επόμενη περίοδο κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα κατακτώντας την Πρέμιερ Λιγκ με 12 γκολ. Με συμπαραστάτη τον Κριστιάνο Ρονάλντο θα φτάσει σε 2ο συνεχόμενο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ όπου και θα γνωρίσει την ήττα με 2-0 από την Μπαρσελόνα του Λιονέλ Μέσι, του Αντρές Ινιέστα, του Σαμουέλ Ετό και του Τιερί Ανρί.

Ρονάλντο και Ρούνει οδήγησαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εκ του ασφαλούς σε 3ο συνεχόμενο πρωτάθλημα

Παράλληλα την ίδια περίοδο θα οδηγήσει σε πρόκριση την εθνική Αγγλίας στα τελικά του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Υπήρξε 2ος σκόρερ των προκριματικών της Ευρωπαϊκής ζώνης με 9 γκολ, πίσω μόνο από τον δικό μας Φάνη Γκέκα που πέτυχε 10 γκολ.

Ο Ρούνει κόντρα στην Ουκρανία στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2010

Ηγέτης των κόκκινων διαβόλων και ο σοβαρός τραυματισμός

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο το καλοκαίρι του 2009 μετακόμιζε στην Μαδρίτη για χάρη της Ρεάλ. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον μπορεί να έχασε ένα πολυβόλο είδε όμως τον Γουέιν Ρούνει να καλύπτει επάξια το κενό που άφησε ο Πορτογάλος.

Στις 22 Αυγούστου σε αγώνα κόντρα στην Γουίγκαν ξεπέρασε τα 100 γκολ με την φανέλα της Γιουνάιτεντ. Μέχρι τον Μάρτιο του 2010 πέτυχε συνολικά 34 γκολ, μεταξύ άλλων και 4 τέρματα σε έναν αγώνα, κόντρα στην Χαλ.

Στις 30 Μαρτίου του 2010 συνέβη ίσως ο σοβαρότερος τραυματισμός που ταλαιπώρησε ποτέ τον Ρούνει και κατά ένα μέρος ευθύνεται για την φθίνουσα πορεία του από εκείνο το σημείο και μετά.

Ήταν στον πρώτο αγώνα της φάσης των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου στην «Αλιάνς Αρένα» όταν ο Ρούνει (που σκόραρε στην αρχή του αγώνα) τραυμάτισε τον αστράγαλο του καθώς στραβοπάτησε. Οι γιατροί του συνέστησαν να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για 1 μήνα προκειμένου να μην ρισκάρει την συμμετοχή του στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Όμως ο Ρούνει αγνόησε τις ιατρικές συμβουλές.

Έδειξε αυταπάρνηση και αγωνίστηκε στον επαναληπτικό με την Μπάγερν Μονάχου στο «Όλντ Τράφορντ». Τελικώς ξανατραυματίστηκε στο ίδιο σημείο και αντικαταστάθηκε από τον Τζον Ο Σι στο 55’ του αγώνα. Οι Γερμανοί μείωσαν σε 3-2 και σε συνδυασμό με την επικράτηση τους με 2-1 στο 1ο ματς προκρίθηκαν στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Ο Ρούνει δεν αγωνίστηκε ξανά με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέχρι το τέλος της σεζόν, με αποτέλεσμα οι «κόκκινοι διάβολοι» να απολέσουν το πρωτάθλημα από την Τσέλσι.

Η κρίση στις σχέσεις του με την Γιουνάιτεντ και το μυθικό «bicycle kick»

Προερχόμενος από ένα κακό Μουντιάλ στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής (όπου και υπήρξε το επίκεντρο αποδοκιμασιών μετά από ισοπαλία με την Αλγερία με 0-0), το φθινόπωρο του 2010 η σχέση του με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πέρασε σοβαρή κρίση.

Άρχισαν να βγαίνουν στην δημοσιότητα αποκαλύψεις και πρωτοσέλιδα σχετικά με την ιδιωτική ζωή που του επηρέασαν αρνητικά την εικόνα και παραλίγο να του διαλύσουν τον γάμο του με την Κόλιν Ρούνει (με την οποία ήταν παντρεμένος από το 2008).

 Τον ίδιο καιρό ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον σε συνέντευξη τύπου αποκ πως ο Ρούνει σκεφτόταν σοβαρά το ενδεχόμενο να φύγει από το «Ολντ Τράφορντ». Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Ρούνει καιρό μετά, η επιθυμία της αποχώρησης του δεν είχε να κάνει με οικονομικούς λόγους αλλά με τις προσωπικές του φιλοδοξίες.

Κατά την διάρκεια ενός αγώνα με την Μπρόμγουιτς ο Ρούνει γεγονός που ερμηνεύτηκε σαν «τιμωρία» του Σκωτσέζου προπονητή προς τον Άγγλο επιθετικό για την συμπεριφορά του. Τελικώς ο Ρούνει αποφάσισε να μείνει και να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες που είχε με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπογράφοντας νέο πενταετές συμβόλαιο με τους «κόκκινους διαβόλους».

 Συνέντευξη του Ρούνει για τους λόγους που παρέμεινε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Σε αγωνιστικό επίπεδο, το υπόλοιπο της σεζόν 2010-2011 ήταν εκπληκτικό. Ο Ρούνει ηγήθηκε της Γιουνάιτεντ στην κατάκτηση της 19ης Πρέμιερ Λιγκ της ιστορίας της (ξεπερνώντας σε τίτλους την Λίβερπουλ) ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του «Γουέμπλει» όπου και ηττήθηκε με 3-1 από την Μπαρσελόνα (με τον ίδιο να ισοφαρίζει προσωρινά στο 34’ του τελικού).

Ο Ρούνει ήταν ο μόνος που κοίταξε την Μπαρσελόνα στα μάτια

Η λύπη και η χαρά σε μια εικόνα

Ο Ρούνει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ

Ωστόσο το highlight της σεζόν για τον ίδιο ήταν το περίφημο «bicycle kick», σε ντέρμπι του Μάντσεστερ.

Στις 12 Φεβρουαρίου του 2011 η πρωτοπόρος Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υποδεχόταν στο «Ολντ Τράφορντ» την συμπολίτισσα Σίτι η οποία είχε σοβαρές ελπίδες για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Τα γκολ του Νάνι στο 41’ και του Σίλβα στο 65’ έδειχναν πως το ματς θα κρινόταν στην λεπτομέρεια.

Εκεί ανέλαβε δράση ο Ρούνει ο οποίος εκμεταλλεύτηκε άψογα την σέντρα του Νάνι και με ένα γυριστό ψαλίδι στον αέρα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Χαρτ, σοκάροντας με την σκέψη του όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Το γκολ αυτό υπήρξε υποψήφιο μάλιστα για το βραβείο «FIFA Puskás Award».

Το ονειρικό γκολ του Ρούνει στο ντέρμπι του Μάντσεστερ

Η αφετηρία της σεζόν 2011/2012 υπήρξε ακόμη πιο «εκρηκτική» με τον Άγγλο να πετυχαίνει χατ τρικ κόντρα στην Άρσεναλ με νίκη 8-2 των «κόκκινων διαβόλων» στις αρχές της σεζόν.

Γενικότερα εκείνη η χρονιά υπήρξε η παραγωγικότερη για τον Ρούνει, σκοράροντας συνολικά 34 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις φτάνοντας στην 7η θέση των σκόρερ όλων των εποχών για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Σκοράροντας εναντίον της Αθλέτικ Μπιλμπάο για έναν Ευρωπαϊκό αγώνα

Η νέα κρίση στις σχέσεις με την Γιουνάιτεντ και η αγωνιστική πτώση

Το καλοκαίρι του 2012 μετακόμισε από την Άρσεναλ στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι έχοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάκτηση της 20ης Πρέμιερ Λιγκ του 2012/2013. Λίγο πριν το τέλος της σεζόν ο Ρούνει ζήτησε ξανά να αποχωρήσει από τον σύλλογο, με την Τσέλσι να είναι η 1η ενδιαφερόμενη.

Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έπειτα από μία θριαμβευτική καριέρα αποσύρθηκε από τους πάγκους με τον Ντέιβιντ Μόγιες, τον οποίο γνώριζε από την θητεία του στην Έβερτον, να τον διαδέχεται και να του υπόσχεται πρωταγωνιστικό ρόλο στην 11αδα.

Ο Ρούνει όμως παρά την θέληση του για πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα είχε αρχίσει να παίρνει την κατιούσα. Τα χρόνια πέρασαν, η εκρηκτικότητα που τον χαρακτήριζε παλιότερα άρχισε να χάνεται και ο αριθμός των γκολ ολοένα και μειωνόταν.

Παρά το γεγονός ότι είχε γίνει πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με την εθνική Αγγλίας (με γκολ κόντρα στο Σαν Μαρίνο), είχε χάσει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην Γιουνάιτεντ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να οπισθοχωρήσει στον χώρο του κέντρου με τον Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς από το 2016 και μετά να είναι ο νέος σταρ της ομάδας.

Σκοράροντας εναντίον του Σαν Μαρίνο το 2015 

Παρόλα αυτά ο «παρηκμασμένος» Ρούνει πετύχαινε τον απαιτούμενο αριθμό τερμάτων που χρειαζόταν για να πλησιάσει στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Περνώντας στο πάνθεον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Την σεζόν 2016/2017 ο Ρούνει ήταν εντελώς διαφορετικός από αυτόν που αποθεώνανε κάποτε οι οπαδοί στις εξέδρες του «Ολντ Τράφορντ». Έστω κι έτσι ο Άγγλος ήταν πάντα παρών. Στις 24 Νοεμβρίου του 2016 σκόραρε στο νικητήριο 4-0 επί της Φέγενορντ φτάνοντας στην 1η θέση των σκόρερ όλων των εποχών της Γιουνάιτεντ σε Ευρωπαϊκούς αγώνες.

Κορυφαίος Ευρωπαίος σκόρερ για την Γιουνάιτεντ

Πέρασε για πάντα στο πάνθεον του συλλόγου 21 Ιανουαρίου του 2017. Ήταν ένας αγώνας στα πλαίσια της Πρέμιερ Λιγκ με αντίπαλο την Στόουκ Σίτι. Ο Ρούνει στις καθυστερήσεις του αγώνα με απευθείας εκτέλεση φάουλ ισοφάρισε σε 1-1. 

Το γκολ αυτό ήταν το υπ’ αριθμόν 250 με την φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που τον κατέταξε τον κορυφαίο σκόρερ όλων των εποχών της Αγγλικής ομάδας, ξεπερνώντας τον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον που βρισκόταν στις εξέδρες του γηπέδου.

Ένα γκολ που ισοδυναμεί με την αιωνιότητα

Λίγο καιρό μετά, πριν την εντός έδρας αναμέτρηση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Γουίγκαν για το FA Cup, ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον παρέδωσε βραβείο στον Ρούνει για το «σπάσιμο» του δικού του ρεκόρ και την αναρρίχηση του στην 1η θέση των σκόρερ όλων των εποχών για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η σκηνή ήταν ιδιαιτέρως συγκινητική και το κοινό στις εξέδρες του «Ολντ Τράφορντ» χειροκρότησε τους δύο άντρες.

Η αλλαγή της σκυτάλης του αρχισκόρερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ο Ρούνει μέχρι το τέλος της σεζόν έφτασε τα 253 γκολ. Ήταν γνωστό ότι μετά το τέλος της σεζόν θα έφευγε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έφυγε σαν Κυπελλούχος Ευρώπης, αγωνιζόμενος για λίγα λεπτά στον νικητήριο τελικό του Europa League κόντρα στον Άγιαξ. Ήταν μάλιστα αυτός που σαν αρχηγός σήκωσε πρώτος το τρόπαιο.

Έκλεινε με τον πλέον θριαμβευτικό τρόπο μια μεγάλη καριέρα 13 ετών στην ομάδα των «κόκκινων διαβόλων».

Η ζωή μετά την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Στις 9 Ιουλίου του 2017 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του έναν χρόνο στην Έβερτον, την ομάδα από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του. Με την Έβερτον αγωνίστηκε σε 39 αγώνες σκοράροντας μάλιστα κόντρα στην Μάντσεστερ Σιτι για την 2η αγωνιστική της σεζόν.

Στην επιστροφή του σαν αντίπαλος στο «Ολντ Τράφορντ» στις 17 Σεπτεμβρίου του 2017 χειροκροτήθηκε από τους 75.000 οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Ερασιτεχνικό βίντεο οπαδού που κατέγραψε την αποθέωση του Ρούνει από τους οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Την τρέχουσα περίοδο αγωνίζεται στο MLS για λογαριασμό της D.C. United με την οποία πραγματοποιεί εκπληκτικές εμφανίσεις, με αποκορύφωμα την παρακάτω φάση.

Η κλάση του Ρούνει στο MLS

Η ζωή συνεχίζεται και τίποτα δεν μένει ίδιο στον πλανήτη. Οι άνθρωποι αλλάζουν και το μόνο που μένει για πάντα είναι η φανέλα του συλλόγου και τα πρόσωπα που έχουν γράψει ιστορία με αυτήν. Και ο Ρούνει μέσω της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει περάσει στην αθανασία.

Η ξέφρενη πορεία της Λιντς Γιουνάιτεντ

Έχοντας τερματίσει στην 3^η θέση την προηγούμενη σεζόν (1999-2000), 2 βαθμούς μπροστά από την Λίβερπουλ, η ιστορική Λιντς Γιουνάιτεντ κέρδισε την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2000-2001, για πρώτη φορά από το 1992.

Η Λιντς Γιουνάιτεντ είναι αναμφίβολα μια από τις πιο βαριές φανέλες του νησιού. Τίποτα όμως δεν προδίκαζε την πορεία την σεζόν 2000-2001. «Τα παγώνια» του Ντέιβιντ Ολιρί ήταν μία ομάδα outsider με λίγους πόρους η οποία πρωταγωνίστησε σε Αγγλία και Τσάμπιονς Λιγκ εκείνη την χρονιά. Και ότι πέτυχε το έκανε βασισμένη αποκλειστικά στο ταλέντο των νεαρών και μέχρι τότε σχετικά "αγνώστων'' παιχτών της.

Τα μεγαλύτερα αστέρια εκείνης της ομάδας ήταν οι Χάρι Κιούελ και Μαρκ Βίντουκα που αποτελούσαν το Αυστραλιανό δίδυμο της ομάδας. Θα κάνει πολλά χρόνια για να βγάλει ξανά η Αυστραλία τουλάχιστον έναν παίχτη αυτού του επιπέδου, δεδομένου ότι εκεί το ποδόσφαιρο υστερεί κατά πολύ σε δημοφιλία σε σχέση με άλλα αθλήματα όπως π.χ. Κρίκετ, Ράγκμπι!!

Χάρι Κιούελ και Μαρκ Βίντουκα οδήγησαν ψηλά την Λιντς

Το «Έλαντ Ρόουντ» ζούσε μέρες δόξας στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Παρόλα αυτά το ξεκίνημα της Λιντς Γιουνάιτεντ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν ήταν το καλύτερο. Έχοντας αποκλείσει με δύο νίκες την Μόναχο 1860 στα προκριματικά, κληρώθηκε στον όμιλο με την Μπαρσελόνα, την Μίλαν και την Μπεσίκτας. Στον αγώνα της 1ης αγωνιστικής η Μπαρσελόνα συνέτριψε την Λίντς με 4-0.

Οι παίκτες της Μπαρσελόνα πανηγυρίζουν τα γκολ τους στον αγώνα με την Λίντς

Η συνέχεια όμως ήταν καλύτερη. Αφού πήραν μια μεγάλη νίκη κόντρα στους Ιταλούς με 1-0, διέσυραν την Μπεσίκτας με 6-0 σε μια από τις πιο μεγάλες σε έκταση νίκες στην ιστορία τους. Στην συνέχεια απέσπασαν 3 ισοπαλίες τερματίζοντας στην 2η θέση του ομίλου με 9 βαθμούς, στέλνοντας την Μπάρσα στο κύπελλο UEFA.

Λιντς-Μπεσίκτας 6-0

Στις 22 Νοεμβρίου η Λιντς αντιμετώπιζε τον πιο δύσκολο αντίπαλο που θα μπορούσε να της τύχει στην δεύτερη φάση των ομίλων: Την Ρεάλ Μαδρίτης. Έχοντας μείνει πίσω στην βαθμολογία της Πρέμιερ Λιγκ με μόλις 19 βαθμούς αναζητούσε το Ευρωπαϊκό αντίδοτο.

Τελικά η βασίλλισα πήρε την εκτος έδρας νίκη με 0-2 με γκολ του Ιέρο και του Ραούλ. Η νίκη με 1-0 κόντρα στην 2η της βαθμολογίας Άρσεναλ στις 26 Νοεμβρίου της έδωσε εκ νέου αέρα. Αναμενόμενα λοιπόν ήρθε και η μεγάλη νίκη κόντρα στην Λάτσιο μέσα στην Ρώμη με 1-0.

Ο Σμιθ στέλνει την μπάλα στα δίχτυα της Λάτσιο

Η δίμηνη διακοπή των Ευρωπαϊκών υποχρεώσεων τον Δεκέμβριο του 2000 σήμανε και την αντεπίθεση της Λιντς στο Αγγλικό πρωτάθλημα, με «τα παγώνια» να πετυχαίνουν 5 νίκες σε 10 αγωνιστικές και να αναρριχούνται από την 12η θέση (16η αγωνιστική) στην 5η θέση (την 26η αγωνιστική).

Οι δύο κολλητές νίκες επί της Άντερλεχτ (2-1 και 1-4) τον Ιανουάριο του 2001 απλώς επιβεβαίωσαν την ανοδικη πορεία των παικτών του Ντέιβιντ Ο' Λίρι. Μάλιστα στον αγώνα της 6ης Φεβρουαρίου είχε μεγάλη ευκαιρία να φύγει αλώβητη από το Σαντιάγκο Μπερναμπέου, χάνοντας εντέλει με 3-2. Η ισοπαλία με την Λάτσιο την επόμενη εβδομάδα με 3-3 σφράγισαν το εισιτήριο για την τελική 8αδα της μεγαλύτερης Ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Λιντς-Λάτσιο 3-3

Από εκείνο το σημείο και μετά η Λιντς ξεκίνησε, με ένα διπλό στο Λονδίνο επί της Τσάρλτον με 1-2, ένα τρελό σερί νικών φτάνοντας έως και την 35η αγωνιστική στην 3η θέση που θα τις έδινε το εισιτήριο του Τσάμπιονς Λιγκ για 2η συνεχόμενη σεζόν. 

Στις 4 Απριλίου του 2001 η Λιντς υποδεχόταν την Ντεπορτίβο Λα Κορόυνια. Στο κατάμεστο «Έλαντ Ρόουντ» η Λιντς υπέταξε τους Ισπανούς με 3-0 με τους οπαδούς της να κάνουν όνειρα ακόμη και για τον τελικό (όπως είχαν πράξει το 1975). Στην Ρεβάνς ηττήθηκαν με το ανώδυνο 2-0. Πλέον μπροστά ήταν η φιναλίστ της προηγούμενης χρονιάς Βαλένθια. Δύο αγώνες μακριά από το όνειρο.

Το τριήμερο 5-8 Μαΐου  σίγουρα άφησε μια γλυκόπικρη γεύση στους οπαδούς της Λιντς. Αφενός γιατί στον αγώνα της 5ης Μαΐου η ήττα από την Άρσεναλ με 2-1 στο «Χάιμπουρι» την έριξε από την 3η θέση της βαθμολογίας (με την Λίβερπουλ να παίρνει τελικά το εισιτήριο για τα «αστέρια»), αφετέρου διότι στις 8 Μαΐου (μία εβδομάδα μετά το 0-0 του πρώτου αγώνα στην Αγγλία) η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ φιλοδώρησε την ομάδα του Ντέιβιντ Ολιρί με 3 γκολ, σταματώντας εκεί την ξέφρενη πορεία της Λιντς.

Απογοητευμένοι οι ποδοσφαιριστές της Λιντς μετά τον αποκλεισμό από την Βαλένθια

Η Λιντς Γιουνάιτεντ νίκησε στην τελευταία αγωνιστική την Λέστερ με 3-1, κατακτώντας την 4η θέση της βαθμολογίας με 68 βαθμούς. Μια νίκη που δεν έδωσε το εισιτήριο του Τσαμπιονς Λιγκ ήταν όμως η τελευταία ανάμνηση από μία εντυπωσιακή χρονιά.

Λιντς-Λέστερ 3-1

Από εκεί και μετά άρχισε η παρακμή για την Λιντς Γιουνάιτεντ η οποία μετά από ένα έτος άρχισε να αντιμετωπίζει μεγάλα χρέη τα οποία μεγάλωναν συνεχώς και την οδήγησαν στον υποβιβασμό την περίοδο 2003-2004. Το εντυπωσιακό είναι σε εκείνη την ομάδα υπήρχαν 10 παίκτες από το ρόστερ της ομάδας του 2000-2001.